انواع هورمون‌ها

هورمونها از نظر تركيب شيميايي به سه دسته تقسيم مي‌شوند :

هورمونهاي پپتيدي : كه مي‌توانند پپتيد ساده باشند يا گليكوپپتيد. يك هورمون پپتيدي ساده در بدن انسان مثل انسولين و هورمون گليكوپپتيدي مثل FSH و LH

هورمون‌هاي استروئيدي : كه از كلسترول منشا مي‌گيرند مثل هورمون‌هاي جنسي (استروژن ، تستسترون)

هورمونهاي آميني : كه فقط از يك اسيدآمينه يكروزين تشكيل يافته‌اند كه شامل هورمونهاي تيروييدي و هورمونهايي مي‌باشند كه از قسمت مركزي غده فوق كليوي ترشح مي‌شوند و عبارتند از دوپامين ، آدرنالين و نورآدرنالين

نحوه حمل و انتقال هورمون در خون

آن دسته از هورمونهايي كه در آب محلولند در خون حل شده و آزادانه در خون مي‌گردند. مثلا هورمون انسولين كه آزادانه در خون حل شده و انتقال مي‌يابد. ولي هورمونهايي كه در آب محلول نيستند، مثل هورمونهاي تيروئيدي و استروئيدي به يكي از پروتئينهاي خون باند شده و به كمك آن حمل مي‌گردد. در كبد ، پروتئيني ساخته مي‌شود به نام SBG (پروتئين باند شونده به هورمونهاي جنسي) كه اين پروتئين به هورمونهاي جنسي چسبيده و آنها را حمل مي‌كند.

اين عمل باعث مي‌شود كه اين هورمونها از طريق كليه دفع نگردند. زيرا جنس اين هورمونهاي استروئيدي بوده و فسفوليپيدهاي غشاي سلولهاي كليه حل شده و به نفرون ريخته شده و به نفرون ريخته شده و از طريق ادرار دفع مي‌گردند. ولي وقتي كه يك پروتئين به اين هورمونها باند شود، ديگر قادر به عبور از غشاي سلولهاي كليه نبوده و دفع نمي‌گردند. همچنين در اثر باند شدن پروتئين به اين هورمونها ، هورمون اثر دراز مدتي مي‌تواند دربدن داشته باشد. البته چسبندگي هورمون به پروتئين كرير خود يك تركيب ناپايدار است و در مواقع لازم هورمون از پروتئين كرير جدا مي‌شود.

نحوه تاثير هورمونها

لازمه تاثير هورمون به سلول هدف وجود گيرنده يا رسپتور در سلول هدف است. اين گيرنده‌ها در سلول هدف مي‌توانند غشايي باشند يا داخل سلولي. هورمونهايي كه مي‌توانند از غشا عبور كنند (هورمونهاي تيروييدي و استروييدي) گيرنده‌شان در داخل سلول است ولي هورمونهاي پپتيدي و هورمونهايي كه از قسمت مركزي غده فوق كليوي ترشح مي‌شوند، قادر به عبور از غشاي سلول نيستند. در نتيجه گيرنده آنها در غشاي سلول قرار دارد.

زمينه‌هاي قابل بحث در ترشح هورمون

ريتم‌هاي تنظيمي بيولوژيك

ريتم Ultradian

مثل ريتم تنظيمي هورمون GnRH ، كه تنظيم ترشح اين هورمون در فواصل زماني كوتاه (چند دقيقه تا چند ساعت) انجام مي‌گيرد و در حقيقت نبضهاي ترشحي وجود دارد. يعني تنظيم به نحوي است كه هورمون دقايقي ترشح مي‌گردد و چند ساعت ترشح نمي‌شد و … .

ريتم Circadian

يعني تنظيم ترشح به صورت شبانه‌روزي است مثل هورمون رشد كه نحوه تنظيم به اين ترتيب است كه ۷۰% هورمون رشد موقع شب و هنگام استراحت و ۳۰% آن موقع روز ترشح مي‌گردد.

ريتم Infradian

مثل هورمونهاي جنسي پرندگان كه ريتم ترشحي به صورت سالانه است. در پرندگان با طولاني شدن طول روز مقدار هورمونهاي جنسي بالا مي‌رود و حيوان جفت‌يابي مي‌كند و يا هورمون تيروكسين در انسان كه ميزان ترشحش در زمستان زياد و در تابستان كم است.

عوامل موثر در تنظيم ترشح هورمون

سيستم كنترل فيدبكي (Feed back)

در اين نوع تنظيم مخصوص كار هورمون بر روي ترشح هورمون اثر مي‌گذارد. مثل هورمون انسولين و اثرش روي قند خون. انسولين قند خون را كم مي‌كند. با كم شدن قند خون ترشح هورمون انسولين كاهش مي‌يابد.

سيستم كنترلي فيدفوروارد (Feed for ward)

عاملي كه روي ترشح هورمون اثر مي‌كنند اثرش را به صورت يك طرفه ديكته مي‌كند مثل هورمون تيروكسين و اثر سرما روي آن. با سرد شدن هوا ميزان ترشح هورمون تيروكسين افزايش مي‌يابد. ولي سرماي هوا و هورمون تيروكسين با هم حلقه فيزيكي تشكيل نمي‌دهند.

تنظيم گيرنده‌هاي هورمون

اهميت تنظيم گيرنده‌هاي هورمون به همان اندازه تنظيم خود هورمون مي‌باشد. مثلا نوعي بيماري ديابت وجود دارد به نام ديابت غير وابسته به انسولين كه در آن كمبود هورمون انسولين وجود ندارد بلكه كمبود گيرنده‌هاي انسولين مطرح است. جنس گيرنده‌ها هم از پروتئين است و گيرنده‌ها هم نياز به تنظيم دارند. بطوري كه اگر در

مقاله در مورد انواع هورمون

خشونت در ورزش

پژوهشگران و مربيان تربيتي به راحتي مي توانند اعمال خصمانه اي را كه در ورزش خطرناك و غير اخلاقي مي دانند ممنوع كنند اما با وجود تشويق تماشاچيان از چنين اعمال خلافي كه اغلب با باخاستن زد و خورد در طول بازي فرياد مي زنند، مربيان كه معروف است بازيكني را كه نمي جنگد يا اعمال خصمانه نشان نمي دهد به نيمكت مي نشانند و مديران و صاحبان تيم كه از درآمد حاصل از تماشاچياني سود مي برند كه با مشاهده اعمال خشونت آميز تفريح مي كنند شگفت نيست كه تلاش براي كاستن خشونت در ورزش مبارزه اي دشوار خواهد بود.

هدف از اين بخش به دست آوردن شناختي بهتر از خشونت است كه يكي از رايج ترين با اين وجود كم شناخته شده ترين جنبه هاي رفتار انساني در ورزش رقابتي است.

بسياري از مربيان متاثر از اين اعتقاد كه بيشتر بهتر است ورزشكار را تشويق مي كنند كه هر چه بيشتر خشن باشند همان گونه كه بعد توضيح داده خواهد شد خشونت زماني به شيوه اي كور و غير منطقي به كار برده مي شود. راهبردي غلط است. سيلوا و ديگران معتقدند كه خشونت ورزشي ممكن است عملكرد ورزشكار را به جاي افزايش كاهش دهد. ورزشها، مهارتها، و موقعيت هاي ويژه خواهان سطوح متفاوتي از خشونت هستند. در واقع اغلب حتي كم خشن ترين عمل نادرست است (مثلا در ضربه به توپ گلف، بولينگ، يا تيراندازي) اما در بسياري از ورزشها خشونت بخشي جدانشدني از رقابت و عنصري مهم از موفقيت بازيكن و تيم است. براي ورزشكاران اين امر مهم است كه تا چه اندازه رفتار خشونت آميز به موفقيت منتهي مي شود.

خشونت چيست؟

گاهي اوقات براي شناخت مفهومي بهتر است بدانيم آن مفهوم چيست؟ براي نمونه بر خلاف عقيده رايج دارا بودن انديشه هاي منفي يا ابراز ميل به آسيب رساندن به كسي ديگر را خشونت نمي گويند. خشونت با احساس هايي مانند خشم يا عواطف ديگر تعريف نمي شود. خشونت رفتار است. آلدرمن خشونت را بدين گونه تعريف مي كند:

پاسخي عمدي از سوي شخصي به منظور ايجاد درد يا صدمه به شخصي ديگر. اين تعريف عكس مفهومي است كه هاسمن و سيلوا به عنوان جسابرت رفتار تحميلي اما پذيرفتني مي نامند براي نمونه جلوگيري (بلوكه كردن) در فوتبال پس زدن روي يخ موقعيتي دفاعي براي برگشت به جاي اول در بسكتبال و قطع يك بزي دو نفره در بيسبال رفتارهاي جسارت آميز هستند در حالي كه بدون سوء نيت و بخش جدا نشدني از مسابقه باشند. اما اين اعمال زماني خشونت آميز مي شوند كه نيت بازيكن اين است كه به رقيب آسيب رساند يا به شيوه اي خصمانه تر از آنچه كه براي رسيدن به اهداف عملكرد لازم است رفتار كند.

دومين ويژگي خشون ت فزون بر جنبه رفتاري آن اين است كه عمدي است خشونت گر بايد ميل آسيب رساندن به قرباني مورد نظر را داشته باشد. سومين جنبه خشونت اين است كه صدمه يا آسيب واقعا بايد رخ دهد. اما نيازي نيست كه نتايج نامطبوع خشونت جسماني باشد اعمالي كه كسي ديگر را آشفته مرعبوب يا از چيزي محروم كند نيز خشونت آميز هستند و چهارم خشونت بايد در بردارنده كنش متقابل با موجودي زنده باشد. آزار رسانيدن به شخص يا حيواني خشونت است اما لگد زدن به يك صندلي خشونت نيست.

خشونت را به دو گونه وسيله اي (instumenal) و واكنشي (gool reactive) تقسيم بندي كرده اند.

خشونت وسيله اي براي رسيدن به هدفي است. ممكن است در فرآيند تلاش براي رسيدن به هدفي به گونه اي تصادفي كسي صدمه ببيند.

خشونت واكنشي خشونتي است كه در آن بازيكن عمدا به بازيكن ديگر آسيب برساند.

خشونت وسيله اي با مفهومي كه هاسمن و سيلوا از جسارت دارند فرق مي كند جسارت به معناي اجراي اعمالي اجباري با اين وجود پذيرفتني است كه بخشي جدا نشدني در ورزش است (مانند سد كردن يا تكل كردن در فوتبال يا ممانعت در هاكي روي يخ)نوعا خشونت وسيله اي بيشتر با ورزش مرتبط است اين امر ممكن است سه دليل داشته باشد. يكي اينكه آسيب رسانيدن عمدي به بازيكن ديگر اغلب با واكنش مجازات گونه دوار يا قاضي روبرو مي شود. پنالتها به گونه اي موثر از ريدن توپ به هدف جلوگيري يا آنرا سد مي كنند همان گونه يك مربي اظهار داشت من به بازيكنانم مي گويم اگر بد رفتاري كنيد سرانجام بازنده ميشويد. دليل دوم از يافته هاي آزمايشگاهي است كه نشان مي دهند ورزشكاران خواه مرد خواه زن نسبت به غير ورزشكاران به محر بينايي شديد با خشونت كمتري واكنش نشان مي دهند. در واقع حتي زماني كه ورزشكاران برانگيخته مي شوند با خصومتي كمتر از غير ورزشكاران واكنش نشان مي دهند و معمولا از آسيب رساندن عمدي به رقيب خودداري مي كنند

مقاله خشونت در ورزش

سواركاري

مقدمه

سواركاري از ورزش هايي است كه در چند دهه ي اخير مورد توجه خاصي قرار گرفته اند، با اين وجود سابقه اي طولاني داشته است و مي توان آن را از كهن ترين ورزش ها به شمار آورد. اين ورزش امروزه نه تنها به عنوان يك رقابت سالم و مفيد، بلكه به عنوان سرگرمي و به منظور گذراندن اوقات فراقت مورد توجه قرار گرفته است، و با اين كه نسبت به بسياري از ورزش ها پر هزينه به نظر مي رسد، هر ساله تعداد بيشتري طرفدار به سوي خود جلب مي كند. سواركاري و پرورش اسب در اسلام نيز بسيار توصيه شده است و جايگاه ويژه اي دارد. رسول اكرم فرموده اند: “به فرزندان خود، سواركاري، تيراندازي و شنا بياموزيد.” همچنين در حديثي از ايشان آمده است: “پيشاني اسب ها تا روز رستاخيز جايگاه خير و بركت است. ” در قرآن كريم آمده است: ” و الخيل و البغال و الحمير لتركبواها و زينه و يخلق ما لا تعلمون” “و اسبان و استران و خران را (آفريد) تا بر آن ها سوار شويد و (براي شما) تجملي (باشند) و آن چه را كه نمي دانيد مي آفريند.”

سواركاري چيست؟

سواركاري ورزش، هنر و روش هايي است كه به سوار شدن و هدايت كردن اسب مربوط مي شود. ويژگي اين ورزش اين است كه انسان و مركب (معمولاً اسب) را متحد مي سازد، بنابرين موفقيت اسب و سواركار به ارتباط و اعتماد و احترامي كه آن دو براي يك ديگر قائل اند، بستگي دارد.

تاريخ سواركاري

سواركاري ورزشي بسيار قديمي است كه از ديرباز به منظور جنگيدن يا پيام رساني به افراد آموزش داده مي شد.

تاريخ رام كردن اسب هنوز به درستي شناخته نشده است. باستان شناسان با توجه به قديمي ترين آثار بر جاي مانده از پيشينيان در رابطه با رام كردن اسب ها، معتقدند كه اولين اسب هاي اهلي به بيش از سه هزار سال قبل از ميلاد بر مي گردند. قبل از آن اسب به منظور تهيه ي غذا شكار مي شده است. البته باستان شناسان در بعضي نقاط از اروپاي شرقي دهانه هايي پيدا كرده اند كه به شش هزار سال قبل از ميلاد بر مي گردند. اين نشان مي دهد كه انسان از آن زمان سعي داشته است كه اسب را رام كند و از آن بهره ببرد، ولي به دليل سرعت آن در فرار موفق نشده است. قديمي ترين آثار در اروپاي شرقي، شمال قفقاز و آسياي مركزي يافت شده اند.

اگرچه اهلي ساختن اسب در مقايسه با حيواناتي چون سگ (نه هزار سال قبل از ميلاد) و گوسفند و بز (پنج هزار سال قبل از ميلاد) مؤخر بود، با اين وجود تحول عظيمي در زندگي انسان به وجود آورد. انسان نه تنها از گوشت و شير اسب بهره مي برد، بلكه براي جابه جايي نيز از او استفاده مي كرد. نكته اي جالب در اين باره اين است كه مورخان عقيده دارند كه مردم قبل از يادگيري چگونه سوار شدن بر اسب، از ارابه استفاده مي كردند. آنان براي اين فرضيه خود دو دليل عمده ارائه مي كنند:فسيل هاي پيدا شده نشان مي دهند كه اسب هاي آن دوره براي حمل انسان بسيار كوچك بوده و قد آن ها (بلندي شانه) به بيش از ۱۴٠ سانتي متر نمي رسيد.

قبل از آن كه اسب توسط انسان رام شود، مردم از ارابه استفاده مي كردند و آن ها را به حيواناتي از قبيل گاو يا الاغ وحشي مي بستند. بستن ارابه به اسب هاي كوتاه قد خيلي دشوار نبود، در حالي كه سوار شدن بر كمر اسب باعث وحشت و رم كردن آن مي شد.

مهار و تربيت كردن اسب ها در زندگي مردم اوراسيا تحول و تأثيرات فراواني به دنبال داشت. در حالي كه در گذشته طي كردن مسافت هاي طولاني غير ممكن به نظر مي رسيد، انسان توانست به كشف سر زمين هاي جديد و كشور گشايي بپردازد. كم كم وسايلي براي هدايت و تسلط بيشتر بر اسب مانند زين و ركاب (كه از اختراعات چيني ها مي باشند) ساخته شدند و در اختيار سواركاران گرفتند. تربيت و پرورش اسب نيز، به خصوص در خاور ميانه اهميت بسياري يافت و صحرا نشينان اين مناطق به پرورش و نگاه داري اسب هاي اصيل عربي پرداختند. سواركاري تا اواخر قرن پانزدهم ميلادي، بيشتر در جنگ ها معمول بود. البته در بعضي از كشور ها مانند ايران باستان، به عنوان ورزش و سرگرمي نيز مورد توجه قرار مي گرفت (مانند بازي چوگان)، ولي جنبه ي هنري آن از اواخر قرن پانزدهم ميلادي به بعد اهميت يافت. بلاُخره در اواخر قرن نوزدهم ميلادي، با پيشرفت صنعت و جايگزين كردن اسب ها توسط ماشين آلات، سواركاري جنبه ي ورزشي و سرگرمي كه امروزه مشاهده مي شود را به خود گرفت.

تحقيق در مورد سواركاري

سواركاري

مقدمه

سواركاري از ورزش هايي است كه در چند دهه ي اخير مورد توجه خاصي قرار گرفته اند، با اين وجود سابقه اي طولاني داشته است و مي توان آن را از كهن ترين ورزش ها به شمار آورد. اين ورزش امروزه نه تنها به عنوان يك رقابت سالم و مفيد، بلكه به عنوان سرگرمي و به منظور گذراندن اوقات فراقت مورد توجه قرار گرفته است، و با اين كه نسبت به بسياري از ورزش ها پر هزينه به نظر مي رسد، هر ساله تعداد بيشتري طرفدار به سوي خود جلب مي كند. سواركاري و پرورش اسب در اسلام نيز بسيار توصيه شده است و جايگاه ويژه اي دارد. رسول اكرم فرموده اند: “به فرزندان خود، سواركاري، تيراندازي و شنا بياموزيد.” همچنين در حديثي از ايشان آمده است: “پيشاني اسب ها تا روز رستاخيز جايگاه خير و بركت است. ” در قرآن كريم آمده است: ” و الخيل و البغال و الحمير لتركبواها و زينه و يخلق ما لا تعلمون” “و اسبان و استران و خران را (آفريد) تا بر آن ها سوار شويد و (براي شما) تجملي (باشند) و آن چه را كه نمي دانيد مي آفريند.”

سواركاري چيست؟

سواركاري ورزش، هنر و روش هايي است كه به سوار شدن و هدايت كردن اسب مربوط مي شود. ويژگي اين ورزش اين است كه انسان و مركب (معمولاً اسب) را متحد مي سازد، بنابرين موفقيت اسب و سواركار به ارتباط و اعتماد و احترامي كه آن دو براي يك ديگر قائل اند، بستگي دارد.

تاريخ سواركاري

سواركاري ورزشي بسيار قديمي است كه از ديرباز به منظور جنگيدن يا پيام رساني به افراد آموزش داده مي شد.

تاريخ رام كردن اسب هنوز به درستي شناخته نشده است. باستان شناسان با توجه به قديمي ترين آثار بر جاي مانده از پيشينيان در رابطه با رام كردن اسب ها، معتقدند كه اولين اسب هاي اهلي به بيش از سه هزار سال قبل از ميلاد بر مي گردند. قبل از آن اسب به منظور تهيه ي غذا شكار مي شده است. البته باستان شناسان در بعضي نقاط از اروپاي شرقي دهانه هايي پيدا كرده اند كه به شش هزار سال قبل از ميلاد بر مي گردند. اين نشان مي دهد كه انسان از آن زمان سعي داشته است كه اسب را رام كند و از آن بهره ببرد، ولي به دليل سرعت آن در فرار موفق نشده است. قديمي ترين آثار در اروپاي شرقي، شمال قفقاز و آسياي مركزي يافت شده اند.

اگرچه اهلي ساختن اسب در مقايسه با حيواناتي چون سگ (نه هزار سال قبل از ميلاد) و گوسفند و بز (پنج هزار سال قبل از ميلاد) مؤخر بود، با اين وجود تحول عظيمي در زندگي انسان به وجود آورد. انسان نه تنها از گوشت و شير اسب بهره مي برد، بلكه براي جابه جايي نيز از او استفاده مي كرد. نكته اي جالب در اين باره اين است كه مورخان عقيده دارند كه مردم قبل از يادگيري چگونه سوار شدن بر اسب، از ارابه استفاده مي كردند. آنان براي اين فرضيه خود دو دليل عمده ارائه مي كنند:فسيل هاي پيدا شده نشان مي دهند كه اسب هاي آن دوره براي حمل انسان بسيار كوچك بوده و قد آن ها (بلندي شانه) به بيش از ۱۴٠ سانتي متر نمي رسيد.

قبل از آن كه اسب توسط انسان رام شود، مردم از ارابه استفاده مي كردند و آن ها را به حيواناتي از قبيل گاو يا الاغ وحشي مي بستند. بستن ارابه به اسب هاي كوتاه قد خيلي دشوار نبود، در حالي كه سوار شدن بر كمر اسب باعث وحشت و رم كردن آن مي شد.

مهار و تربيت كردن اسب ها در زندگي مردم اوراسيا تحول و تأثيرات فراواني به دنبال داشت. در حالي كه در گذشته طي كردن مسافت هاي طولاني غير ممكن به نظر مي رسيد، انسان توانست به كشف سر زمين هاي جديد و كشور گشايي بپردازد. كم كم وسايلي براي هدايت و تسلط بيشتر بر اسب مانند زين و ركاب (كه از اختراعات چيني ها مي باشند) ساخته شدند و در اختيار سواركاران گرفتند. تربيت و پرورش اسب نيز، به خصوص در خاور ميانه اهميت بسياري يافت و صحرا نشينان اين مناطق به پرورش و نگاه داري اسب هاي اصيل عربي پرداختند. سواركاري تا اواخر قرن پانزدهم ميلادي، بيشتر در جنگ ها معمول بود. البته در بعضي از كشور ها مانند ايران باستان، به عنوان ورزش و سرگرمي نيز مورد توجه قرار مي گرفت (مانند بازي چوگان)، ولي جنبه ي هنري آن از اواخر قرن پانزدهم ميلادي به بعد اهميت يافت. بلاُخره در اواخر قرن نوزدهم ميلادي، با پيشرفت صنعت و جايگزين كردن اسب ها توسط ماشين آلات، سواركاري جنبه ي ورزشي و سرگرمي كه امروزه مشاهده مي شود را به خود گرفت.

تحقيق در مورد سواركاري

ارتباط ورزش و سياست

جدايي بازي‌هاي المپيك از سياست هرگز امكان‌پذير نبوده است ….

واژه‌هاي والا هميشه گروگان سرنوشت هستند. مقامات بازي‌هاي المپيك مباهات مي‌كنند كه اين بازي‌ها «هميشه مردم را در صلح گردهم آورده‌اند تا به اصول اخلاقي جهاني احترام بگذارند.»

اما تاريخ خلاف آن را نشان مي‌دهد. تحريم المپيك، اين بازي‌ها را در سال‌هاي ۱۹۵۶، ۱۹۷۶، ۱۹۸۰ و ۱۹۸۴ برهم زد. در سال ۱۹۶۸ دو دونده دوي سرعت آمريكا روي سكو به جنبش حمايت از حقوق سياهپوستان اداي احترام كردند.

اكنون چين كه ميزبان بازي‌هاي المپيك در ماه اوت است متوجه مي‌شود شعار المپيك پكن «يك جهان، يك رويا» بيش از آنكه بر مبناي حقيقت باشد متكي بر اميد و آرزو است. استيون اسپيلبرگ، كارگردان آمريكايي، از تبليغات هنري مراسم افتتاحيه و اختتاميه انصراف داده است: او مي‌گويد چين بايد براي متوقف كردن كشت‌و‌كشتار در دارفور بيشتر تلاش كند. در چهاردهم فوريه يك گروه از برندگان جايزه نوبل و ورزشكاران نيز در نامه‌اي به روزنامه انگليسي اينديپندنت همين موضوع را عنوان كردند.

از سال ۲۰۰۱ كه پكن حق برگزاري بازي‌هاي المپيك را به دست آورد، چين مي‌دانست كه دوران سختي را در پيش دارد تا مانع مخالفان سياست‌هاي حقوق بشر چين از سوء استفاده سياسي از اين رويداد شود. چين در سال ۲۰۰۶ زماني كه آقاي اسپيلبرگ وارد صحنه شد بسيار خرسند شد. اما در كمال تعجب چين، عملكرد اين كشور در خارج به‌خصوص در سودان، كانون غضب هاليوود در آستانه بازي‌هاي المپيك شده است.

چين با خشم به آنچه تلاش براي «سياسي كردن» المپيك مي‌خواند واكنش نشان داده است. اما به تازگي به علت تلاش‌هاي فعالان سياسي همچون ميافارو هنرپيشه آمريكايي، براي نشان دادن اين بازي‌ها به عنوان «المپيك نسل‌كشي» به علت كشتارها در سودان، برافروخته شده است. چين ميزان فراواني از نفت سودان را مي‌خرد و به اين كشور اسلحه مي‌فروشد. فعالان سياسي مي‌گويند اين امر مشاركت در كشتار سازماندهي شده توسط دولت است كه دارفور را تباه كرده است.

چين براي منحرف كردن چنين اتهاماتي، كمي از امتناع معمول خود در مورد درگير شدن در مسائل سياسي ديگر كشورها تغيير جهت داده است. ديپلمات‌هاي غربي چين را به دليل كمك به متقاعد كردن سودان براي پذيرش هيات حافظ صلح سازمان ملل در اين كشور تحسين مي‌كنند. اما اين امر آقاي اسپيلبرگ را راضي نكرده است. گرچه «سياست‌زدگي» بازي‌هاي المپيك رد مي‌شود، اما اين بازي‌ها از اهميت سياسي بالايي براي چين برخوردار هستند. دوره بازي‌هاي المپيك در دهه ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ يك پيش‌بيني ورزشي از جنگ سرد بود؛ اكنون رهبران چين مي‌خواهند كشورشان را به عنوان يك قدرت جهاني مورد احترام نشان دهند و ديگر خاطرات كشتار تظاهركنندگان مدافع دموكراسي در سال ۱۹۸۹ در پكن را تكرار نخواهند كرد. (آنها مي‌خواهند در صدر جدول مدال‌ها قرار بگيرند.) جورج بوش گفته است او نيز در پكن خواهد بود.

اما به سكوت وادار كردن فعالان سياسي كار دشواري خواهد بود. اگر يكي از مهمانان حرف نسنجيده‌اي بزند، چه؟ قوانين اجرايي المپيك ورزشكاران را از برگزاري «نظارت» سياسي در محل برگزاري بازي‌هاي المپيك منع مي‌كند. اما در هفته گذشته پس از انتقادهاي بسيار، انجمن المپيك انگلستان اعلام كرد در حال تجديدنظر در مورد تصميمي است كه از اعضاي تيم خود مي‌خواهد از اظهارنظر در مورد مسائل حساس در طي بازي‌ها خودداري كنند. به هر حال سياست از راهي وارد خواهد شد.

سياست و ورزش

بين ورزش و سياست و يا به عبارت بهتر بين سياستمداران و ورزشكاران نقاط اشتراك زيادي وجود دارد ، كارهايي در بين ورزشكاران انجام مي شود و يا در عالم ورزش و جود دارد كه كه مشابه آن نيز در ميان سياستمداران هست و يا در عالم سياست وجود دارد و بالعكس . اينكه كداميك از ديگري اين كارها را آموخته اند معلوم نيست ، آنچه مسلم است گاهي اوقات وقتي به رفتار سياستمداران نگاه مي كني به ياد ورزشكاران مي افتي و وقتي به رفتار ورزشكاران نگاه مي كني نا خودآگاه به ياد سياستمداران مي افتي !

در دو برنامه ي تلويزيوني كه ديروز و امروز از تلويزيون پخش مي شد ، نا خودآگاه رابطه ي بين سياست و ورزش در ذهن تداعي مي شد:

برنامه ي اول :

پس از بازي تيم فجر شهيد سپاسي در برابر تيم سايپا كه با نتيجه ۱بر ۱ خاتمه يافت ، يكي از خبر نگاران از مربي سايپا(علي دايي) سوال كرد كه نظرتان در باره بازي تيم فجر چه بود ؟ علي دايي هم در پاسخ گفت : « تيم فجر حرفي براي گفتن نداشت » ديشب در برنامه ورزش شبكه ي استان فارس ، مجري برنامه نظر مربي تيم فجر ( غلامحسين پيرواني ) را در باره ي اظهار نظر علي دايي جويا شد . پيرواني ضمن تعريف از علي دايي گفت : واي به حال تيم سايپا كه با تيمي كه حرفي…

مقاله ارتباط ورزش با سياست و فرهنگ

مقدمه

هر فرد در زندگي روزمره از حركات و فعاليت هاي زيادي استفاده مي كند اما نمي توانيد فاكتور تمرينات بدني از برنامه هاي روزمره حذف كنيد. چرا كه علاوه بر عضلاتي كه در فعاليت هاي خاص و يكنواخت درگير هستند، بايستي ديگر عضلات و از همه مهم تر عضلات مخالف و مقابل حركات روزمره نيز تقويت شده و باعضلات فعال، هماهنگ شوند تا ارگانيسم و ساختار اصلي و كاربردي بدن را حفظ و متعادل گردانند.

بنابراين توصيه مي شود كه همه ي افراد در خلال كارهاي روزمره به تمرينات بدني و برنامه هاي ورزشي پرداخته تا علاوه بر اثرات مفيد جسماني، خود را نيز از نظر روحي و رواني براي زندگي فعال آماده نمايند.

امروزه به پيشگيري بيش از درمان توجه مي شود و بهترين، ساده ترين و كم هزينه ترين راه انجام فعاليت ها و تمرينات ورزشي است تا جايي كه حتي از اين روش براي درمان نيز استفاده مي شود و اثرات آن بسيار مثبت و مفيد بودن كه همواره تسعي شده تا با راهنمايي هاي پايه اي براي همه ي افراد زمينه ي آشنايي با گوشه اي از اين تمرينات فراهم آيد.

كمردرد چيست؟

فردي را نمي توان يافت اعم از مرد، زن، پير، جوان، لاغر يا چاق كه فعاليتي سنگين نداشته باشد و در مرحله اي از زندگي به طور يكباره و يا مرحله اي دچار كمردرد نشده باشد. درد كمر با بالا رفتن سن، كار و يا انجام برخي ورزش ها كه مناسب بدن نمي باشند افزايش مي يابد.

زنان بيش از مردان به كمردرد مبتلا مي گردند. ليكن در خانم هاي مسن و كمتر از ۶۵ سال حدود % ۶۳ دردهاي كمري هنگامي بروز مي كند كه كار دستي يا فعاليت دارند و در % ۳۷ موارد، هنگامي كه فرد فعاليتي انجام نمي دهد مشاهده گرديده است.

بلند كردن و يا حمل بار سنگين در حال كشيده، خم شدن تنه به جلو، لرزش و تكان هاي مداوم علل اصلي ايجاد درد كمر مي باشد. همچنين درد كمر در تمام مشاغلي كه به نوعي با نيرو و با فشار سر و كار دارند مانند كارگران معدن، افرادي كه بار تخليه مي كنند، بناها، كشاورزان، باغ داران، كارگران سنگ فرش و خاك بردار، نجاران، بناهاي موزاييك فرش و … بيشتر مشاهده مي گردد. به ويژه هنگامي كه شروع به كار كردن زودرس و قبل از بيست سالگي مي نمايند.

راننده هاي كاميون هاي سنگين و تراكتور اغلب در بين بيماران كمردرد مشاهده مي شوند ميكروتروماتيسم (ضربات كوچك) به علت سرعت و لرزش هاي اتومبيل كه ناحيه انتهاي خاجي را مي كوبد، از جمله مواردي است كه سبب بروز درد كمر در رانندگان مي گردد.

سنگيني كار ناشي از مشاغل تنها علت كمردرد نمي باشد. آمارهاي مختلف در بين ورزشكاران نشان مي دهد كه نسبت دردهاي كمري در بين اين گروه به ويژه در ورزش هاي شديد مثل راگبي، پرش، كشتي و … آن هايي كه در ناحيه كمر يك خميدگي شديد و چرخش مهره ها را ايجاد مي كند. مثل: هالترزن ها و پرتاب كننده هاي چكش اكثراً سبب ايجاد ضايعات ديسك مي گردد.

سواركاري به ويژه در افراد جوان، و همچنين درجودو كاران تا ۶۸ درصد درد كمر مشاهده شده است. از جمله ديگر ورزش ها مي توان به اسكي اشاره نمود كه ناحيه انتهاي خاجي را تحت فشارهاي مداوم و شديد قرار داده و در نتيجه ديسك آخر را كشيده و تحت فشار قرار مي دهد. تقريباً همه افراد و در همه مشاغل به نوعي ممكن است مبتلا به درد كمر بشوند. ليكن در ساير عوامل مساعد كننده فردي همانند عدم تحرك و يا ورزش، عضلات ضعيف، حالت بدن، نوع استفاده از وسايل راحتي و وسايل كار مانند ميز، صندلي، ميز كارگاه، دستشويي منزل و غيره در بروز درد كمر بسيار موثر مي باشند. در اين ميان ذكر اين نكته ضروري است كه هر نوع كار سنگين و مشكل چنانچه به طور صحيح انجام شود، هيچ گونه ناراحتي را ايجاد نخواهد كرد.

گاهي اوقات اين سوال پيش مي آيد كه چرا تعداد مبتلايان به درد كمر كه شغل نسبتاً سنگين دارند نسبت به آن هايي كه داراي مشاغل اداري و يا كار سبك تر مي باشند كمتر است؟ دليلش واضح است فردي كه به طور مثال شغل او بيل زدن است بدنش براي آن كار ساخته و پرداخته و آمادگي پيدا كرده و همه روزه نيز اين فعاليت را ادامه مي دهد، لذا همانند ورزشكاراني كه عضلات و بدن آماده و ساخته و پرداخته اي دارند خيلي كمتر مبتلا به درد كمر مي گردند.

ورزش و نرمش مرتب، بدن را در مقابل درد هاي كمر بيمه مي كند. لذا به توصيه هايي كه در ادامه خواهد آمد عمل كرده و خود را از ابتلا به قسمت اعظمي از دردهاي كمر برهانيد. به منظور روشن نمودن اذهان، به يك نمونه بسيار ساده اشاره مي كنيم. چه بسا اتفاق مي افتد كه شخصاً برف بام و يا حياط خودمان را جمع مي كنيم، در اين حالت، تعداد كمردردها در روزهاي بعد از بارش برف بسيار زياد مي شود و به ويژه آن هايي كه در طول هفته كار سبك اداري و غيره داشته و ورزش و تحرك اضافي نداشته اند. لذا بدون آمادگي، توانايي كار اضافي در يك روز تعطيل را نخواهند داشت، در نتيجه

تحقيق در مورد ورزش پزشكي

خميدگي كافيست! پشتتان را صاف نگهداريد

شيوه صحيح قرار گرفتن بدن يا به عبارتي صاف ايستادن، مسئله مهمي است كه روز به روز بيشتر به دست فراموشي سپرده ميشود. روزهايي كه سركار و در مدرسه ميگذارنيم پر از عادات و تكاليفي است كه به شكلي كاملا دور از فاكتورهاي انساني –ارگونومي- انجام ميگيرند. چند مثال آشناي اين موارد: كار با كامپيوتر، كيفهاي رو دوشي يا كوله پشتي بسيار سنگين و قرار دادن گوشي تلفن بين گردن و شانه است.

پشت ما، بهاي تمام اين رفتارهاي نادرست را ميپردازد. بنابر نتايج يك تحقيق در دانشگاه دوك (Duke University)، درد پشت در آمريكا سالانه هزينه اي معادل ۹۰ ميليارد دلار دربر دارد.

گذشته از پشت درد، وضعيت نادرست بدن ميتواند مشكلات ديگري از جمله تحليل مفاصل و آرتروز فرسايشي را نيز ايجاد كند. به گفته شرلي سارمن (Shirley Sahrmann) استاد ورزش درماني در دانشكده طب دانشگاه واشينگتن: ” قرار گرفتن نادرست، ماهيچه ها و مفاصل را به شدت تحت فشار قرار داده و زمينه را براي پشت درد و آرتروز فراهم ميكند.”

به اين ترتيب كه مثلا قرار گرفتن در فضاي كاري كه نادرست چيده شده باشد، موجب ميشود كه شخص بالاتنه خود را به جلو خم كرده، فشاري مضاعف بر ستون مهره ها وارد كند و همين موجب تاب برداشتن تدريجي ستون مهره ها شود. سپس عضلات خود را با اين حالت قرارگيري جديد وفق ميدهند. به تدريج ماهيچه هاي سينه كوتاه شده، عضلات شكمي ضعيف ميشوند و از طرف ديگر عضلات پشت بلند و بيش از حد كشيده ميشوند.

اين طرز قرارگيري بدن ميتواند غضروف ميان مهره ها را فشرده و از بين ببرد. در طول زمان، اين حالت ميتواند به آرتروز فرسايشي منجر شود. به طور خلاصه، “بدن ما براي نشستن در تمام روز ساخته نشده است”.

براي مبارزه با اين خميدگي رايج، صاف نگهداشتن پشت بهترين و ساده ترين راه به نظر ميرسد. اما بنا به گفته جان كرايستمن (John Christman)، صاف ايستادن كافي نيست. شما بايد عضلات خود را در مقابل خميدگي ورزيده كنيد و آنها را در جهت عكس آن كشش دهيد. كرايستمن كه داراي فوق تخصص بيوفيزيولوژي است، براي دستيابي به بدني متعادل و “رعنا” يك برنامه ورزشي براي كشش و تقويت عضلات به وجود آورده است.

او ميگويد:” طرز قرار گرفتن صحيح اين نيست كه ستون مهره ها را در اثر صافي بيش از حد پشت از بين ببريم. اصل مطلب قوي كردن عضلات است و همين، مشكل را حل ميكند.”

كرايستمن و همكارش بون (Bohne) براي مبارزه با خميدگي چند توصيه دارند. ابتدا با پاسخ به پرسشهاي زير ببينيد كه طرز قرار گرفتن بدن شما چگونه است:

آيا در پايان يك روز كاري، گردن و شانه هايتان خسته تر از بقيه بدنتان هستند؟ آيا عضلات شانه شما به طور مشخصي بيش از باقي بدنتان ورزيده است؟ آيا عضلات شانه و كتف شما محكم هستند؟ آيا ماساژ گردن و شانه آسايش بسياري برايتان به همراه دارد؟

اگر پاسخ شما به هر يك از اين پرسشها مثبت باشد، بايد طرز قرار گيري بدنتان اصلاح شود.

چگونه فرم قرارگيري بدن را بهبود بخشيم؟

• عضلات شكم خود را در قسمت ناف كمي منقبض كنيد، اين انقباض را به سمت پشت بكشيد و به عبارتي “شكم خود را تو دهيد” . اين كار ماهيچه هاي شكمي را محكم كرده و قفسه سينه را تقويت ميكند.
• عضلات سينه را كشش دهيد. رو به ديوار بايستيد، يك دست خود را به سمت خارج بدن و چسبيده به ديوار-با زاويه ۹۰ درجه نسبت به بدن- قرار دهيد و در حالي كه دستتان بر روي ديوار قرار دارد، بالاتنه را به سمت بيرون و در جهت مخالف دست، بچرخانيد تا كشش را در سينه خود حس كنيد. مدتي به اين حالت بمانيد، سپس جهت كشش را تغيير دهيد.
• عضلات پشت ران را كشش دهيد. نشستن اين ماهيچه ها را كوتاه كرده و قسمت پايين پشت و عضلات شكم را تحت فشار قرار ميدهد. • عضلات پشت را تقويت كنيد. بازوهاي خود را در مقابلتان نگهداريد و دستتان را به آرامي مشت كنيد.بازوها را به طور همزمان از آرنج خم كرده و سرشانه را لمس كنيد.

گاهي نكات كوچك از اهميت بسياري برخوردارند. اما عده بسياري از اين نكات ريز ارگونومي بي خبرند.

• همواره مراقب فرم قرارگيري بدنتان باشيد. هرچه بيشتر با فرم صحيح بدن آشنا باشيد، قرار گرفتن در آن برايتان ساده تر خواهد بود.

مقاله ناهنجاريهاي پشت صاف

مقاله باورهاي غلط در رژيم غذايي

اگر از آن دسته افرادي هستيد كه هر رژيمي را – از خوردن گريپ فروت گرفته تا حذف كربوهيدراتها – لااقل يك مرتبه امتحان كرده ايد، با تعدادي از باورهاي غلط در مورد تغذيه نيز آشنا شده يا آنها را آزموده ايد و يا اگر جزو تازه واردين به عالم رژيم و تغذيه صحيح هستيد، دانستن اين كه چه دستورات و توصيه هايي نادرست و كدامها صحيح هستند، ميتواند بسيار مفيد باشد.

در اينجا به بررسي تعدادي از مهمترين اين باورهاي غلط پرداخته ايم:

• اگر شب ديروقت غذا بخوريد، تمام آن مستقيما به چربي تبديل ميشود

اين گفته صحت ندارد. تحقيقات تاييد كرده است كه اگر كالري دريافتي روزانه شما، متناسب با وزن و سوخت وساز بدنتان باشد، از خوردن شام ديروقت يا يك وعده خوراكي قبل از خواب، اضافه وزن پيدا نميكنيد.

براي اطمينان بهتر است مواد غذايي را در طي وعده هاي متعدد در روز به بدن برسانيد و هر ۴ يا ۵ ساعت چيزي بخوريد تا بدن و مغز را تغذيه كرده و اشتهاي خود را كنترل نماييد. اگر دير شام ميل ميكنيد، مراقب مقدار غذايي كه ميخوريد و تناسب آن با آنچه در طي روز مصرف كرده ايد باشيد. اگرهم به خوردن يك خوراكي كوچك قبل از خواب يا همراه با برنامه تلويزيوني علاقه داريد، بهتر است مقدار و نوع اين خوراكي طوري باشد كه كمتر از ۲۵۰ كالري داشته باشد مانند ذرت بوداده ساده، يك مشت بادام، يك موز و يا يك بستني رژيمي كوچك و …

• ميوه و سبزي تازه مغذي تر از انواع فريز شده آن است.

لزوما خير، گاهي پيش مي آيد كه مواد مغذي ميوه و سبزي فريز شده بيشتر هم هست. به اين دليل كه گاهي محصولات “تازه” اي كه از ميوه فروشي تهيه ميكنيد، ممكن است بسيار كهنه تر از آنچه تصور ميكنيد باشند.

در واقع مگر در مواقعي كه شخص در محلي مانند مزرعه، باغ و يا شهري با محصولات كشاورزي و يا بازار تره بار اصلي شهر زندگي كند، ميوه و سبزيجاتي كه به دست مردم ميرسد معمولا راه طولاني و حتي بين كشوري را طي كرده و زمان درازي از چيده شدن آنها گذشته و در اين مدت تغييرات نور و دما، مقداري از مواد غذايي مهم آنها، مانند ويتامين ث و فوليك اسيد را از بين برده است. در ضمن فراموش نكنيد كه اين محصولات چند روزي را هم در يخچال خانه شما ميگذرانند!

در چنين مواقعي، مواد غذايي گياهي فريز يا كنسرو شده، داراي مواد مغذي بيشتري هستند زيرا فاصله زماني چيده شدن تا فراوري شدن آنها بسيار كمتر از مدت زماني است كه محصولات تازه بر سر ميز خانه شما ميرسند. بعضي مواد غذايي گياهي نيز با فراوري شدن بهتر ميشوند، براي مثال گوجه فرنگي، براي تبديل شدن گوجه فرنگي به رب وسس و يا كنسرو گوجه فرنگي، ابتدا ميوه ها پخته ميشوند و اين مرحله موجب آزاد شدن ليكوپين (lycopene) كه يك آنتي اكسيدان موثر در پيشگيري از بسيار سرطانهاست، ميشود.

البته شكي نيست كه مواد غذايي فراوري شده داراي موارد منفي نيز هستند كه به سه دسته اصلي تقسيم ميشوند: مزه، بافت و افزودنيها. مزه مواد غذايي فريز يا كنسرو شده كمتر به خوبي مواد تازه است، به خصوص كه توليد كنندگان آنها معمولا عادت دارند به مقابله با طبيعت پرداخته و به اين مواد نمك، شكر يا روغن اضافه كنند.

سبزيجات كنسرو شده شهرت بدي به شور بودن دارند و ميوه ها و سبزيجات فريز شده هم گاهي حاوي شكر يا چربي اضافه هستند. البته در سالهاي اخير انواع بدون نمك اين مواد نيز توليد ميشود. پس، اگر مواد تازه واقعا تازه در اختيار داريد، در مصرف آن ترديد نكنيد و در صورت اجبار به تهيه مواد فريز و كنسرو شده اي بپردازيد كه بي نمك بودن آن روي بسته بندي ذكر شده باشد.

• تمايل به خوردن يك غذاي خاص به معناي كمبود يك يا چند ماده غذايي در بدن است.

واقعيت اين امر هنوز مشخص نيست. دانشمندان هنوز نتوانسته اند ارتباط مستقيمي ميان تمايل يا هوس خوردن يك غذاي خاص را به نياز بدن نسبت به مواد مغذي تشكيل دهنده آن پيدا كنند. در يك آزمايش، افرادي كه تمايل دائمي به خوردن شكلات داشتند داوطلب شده و به نيمي از آنان نوشيدنيي ساخته شده از مواد شيميايي موجود در شكلات و به نيم ديگر قطعه شكلاتي قلابي داده شد. اين قطعه شكلات از نظر شكل، طعم و بو مانند شكلات واقعي، اما فاقد مواد مغذي شكلات واقعي بود. نتيجه اين كه هوس شكلات در افراد گروه دوم برطرف شد اما گروه اول چنين احساسي نداشتند. به اين ترتيب، نقطه رضايت مندي از خوردن يك ماده غذايي، با بو، طعم و جنس اين ماده هم ارتباط مستقيم دارد

http://papersite.ir/downloads/the-article-is-a-false-belief-in-the-diet/