اشنايي و پرورش طوطي برزيلي

اشنايي و پرورش طوطي برزيلي

به نظر مي رسد كه طوطي برزيلي براي بار اول توسط بوميان آفريقا اهلي شده باشد

 

طوطي برزيلي، طوطي هاي كوتوله، جدايي ناپذير، مرغ عشق فيشر يا هر اسم ديگري كه به آن ها نسبت مي دهيد جز طوطي هاي دوست داشتني و احساسي هستند، اسم لاتيني جدايي ناپذيرها يا طوطي كوتوله از كلمه هاي يوناني عشق و پرنده گرفته شده و اصرار بر ارتباط عميق و بسيار نزديك زوج پرنده دارد.

 

بررسي تاريخچه پرورش طوطي برزيلي

جانورشناسان معتقد هستند كه زيستگاه مقدماتي طوطي برزيلي، قاره آفريقا مي باشد و از نه گونه شناخته شده اين پرنده، هشت گونه آن متعلق به قاره آفريقا و يك گونه آن كه «طوطي برزيلي سرخاكستري» است متعلق به جزيره ماداگاسكار است كه يكي از جزاير آفريقا به شمار مي رود. تاريخچه اهلي شدن اين پرنده مشخص نيست و به نظر مي رسد كه براي بار اول توسط بوميان آفريقا اهلي شده باشد.

 

«طوطي برزيلي صورت قرمز» نخستين گونه طوطي برزيلي بود كه به اروپا وارد شد و در نقاشي هاي سده ۱۶ ميلادي اين پرنده ديده مي شود. اما قابل يادآوري است كه برخي از ديگر گونه هاي اين پرنده پس از سال ۱۸۰۰ ميلادي شناسايي گرديد و به نظر مي رسد كه ناوگان هاي نظامي كشورهاي استعماري كه براي تهيه برده عازم آفريقا مي شدند در بازگشت تلاش مي كردند كه علاوه بر بردگان، پرنده ها و حيوانات شگفت آور آفريقايي را به اروپا منتقل نمايند و به نظر مي رسد كه طوطي برزيلي هم در اين دوره وارد اروپا شد و چندي نگذشت كه به دليل زاد و ولد آسان، تعداد آن در اروپا افزايش گرديد.

 

بعضي از گونه هاي اين پرنده مانند: «طوطي برزيلي رنگ سياه گونه» در سال ۱۹۰۸ميلادي و گونه «طوطي برزيلي ليليان» در سال ۱۹۲۶م براي بار اول به قاره اروپا وارد شدند. از تاريخ ورود اين پرنده به ايران اطلاع دقيقي در دست نيست و به نظر مي رسد كه بيش از چند دهه از ورود آن به ايران نمي گذرد. اين پرنده اكنون پرورش دهندگان زيادي در ايران دارد كه اقدام به تكثير آن كرده و از آن جوجه گرفته و جوجه را به بازار فروش عرضه مي نمايند.

 

طوطي برزيلي در گله هاي كوچك زندگي مي كند و علاقه ي زيادي به خوردن ميوه ها، سبزي ها، علف ها و دانه دارد و گونه ي بال سياه آن حشرات و انجير را هم مي خورد.

 

متوسط طول عمر طوطي برزيلي ۱۵ تا ۲۰ سال مي باشد و اگر در وضعيت مساعد زندگي كنند چه بسا تا ۳۰ سال عمر خواهند كرد. آنها داراي طول بدني معادل ۱۷ سانتيمتر مي باشند و حاوي گونه هاي متنوع مي باشد و وزنش حدود ۴۰- ۶۰ گرم مي باشد. اين طوطي در بين طوطي سانان كوچكترين اندازه را دارد.

 

مدل وحشي طوطي برزيلي اكثراً بدني سبز رنگ دارد و در ناحيه ي سر به رنگ هاي مختلفي ديده مي شود. در بسياري از گونه ها طي پرورش جهش ايجاد شده و فعلا به رنگ هاي گوناگون ديده مي شوند.

 

طوطي برزيلي اول لانه را مي سازد و بعد جفت گيري مي كند و طي ۳- ۵ روز بعد نخستين تخم گذاشته مي شود و هنگامي كه نخستين تخم گذاشته شد هر روز يك تخم گذاشته مي شود  تا وقتي كه كلاچ كامل است كه به صورت معمول ۴- ۶ تخم گذاشته مي شود، گاهي وقت ها هم حتي بدون لانه طوطي برزيلي تخم مي گذارد.

اشنايي و پرورش طوطي برزيلي

نژادهاي طوطي برزيلي :

۱- طوطي برزيلي صورت هلويي

۲- طوطي برزيلي نقابدار

۳- طوطي برزيلي فيشر

۴- طوطي برزيلي ليليان

۵- طوطي برزيلي سياه گونه

۶- طوطي برزيلي ماداگاسكار

۷- طوطي برزيلي آبسينيان

۸- طوطي برزيلي صورت قرمز

۹- طوطي برزيلي سوين درين

سود پرورش طوطي برزيلي

ويژگي ها :

كلا طوطي ها جنب و جوش زياد دارند و هر چيزي را مي جوند و در دوراني اين جويدن بيشتر مي شود آن ها به آساني مي توانند سيم برق را بجوند پس آن ها را حسابي كنترل كنيد.

 

اين طوطي ها استاد فرار از قفس هستند به آساني درب قفس را باز كرده و فرار مي كنند.

 

جوجه برزيلي به خوبي با انسان خو مي گيرد بزرگ ترين مشكل اين طوطي قدرت تقليد صدا كه بسيار ضعيف مي باشد همين امر محبوبيت اين طوطي نسبت به ديگر طوطي سان كمتر كرده است.

 

اما يكي از امتيازهاي اين طوطي نسبت به طوطي هاي ديگر رنگ بندي هاي زيباي اين طوطي مي باشد.

 

جوجه برزيلي به خوبي با انسان خو مي گيرد

سوالات طوطي برزيلي

مواردي كه موقع خريد طوطي برزيلي بايد رعايت شود

يك پرنده سالم بايد كاملاً هوشيار باشد و در برابر محرك ها به خوبي واكنش نشان دهد. پرنده بايد سرحال بوده و پرهاي درخشان و تميز ويك دست داشته باشد.

 

از خريدن پرنده اي با پرهاي پف كرده و يا چشم هاي بسته يا نيمه باز جلوگيري كنيد.

پرهاي اطراف مخرج پرنده حتماً بايد تميز باشد.

 

چشم هايش بايد براق و شفاف باشد و هيچ گونه ترشحي نداشته باشد. پوست بيني شفاف و ترشح نداشته باشد.

 

پرنده از ناخن هاي سالمي برخوردار باشد.

استخوان سينه جناق بيرون نزده باشد.

 

انواع غذاهاي طوطي برزيلي:

رژيم غذايي

رژيم غذايي مناسب براي آن ها علاوه بر دانه بايد شامل ميوه و سبزيجات تازه مثل موز، هويج، انواع برگ سبزي و… باشد، همچنين آب سالم و بدون كلر براي خوردن يا حمام كردن.

 

توجه كنيد كه هيچوقت نبايد به اين پرنده هاي كوچك هسته ميوه هايي مثل هلو، گلابي و… داد. در مواردي هم مشاهده شده كه بعضي از مردم به آن ها شكلات، چاي و چه بسا الكل مي دهند كه واقعا” براي آن ها زيان آور مي باشد .

 

غذا دادن به طوطي برزيلي

درصورتي كه پرنده شما عادت به خوردن دانه هاي خشك كرده است بي ترديد بايد آهسته آهسته رژيم غذايي آن را تغيير داده و غذاهاي تازه را وارد رژيم غذايي وي كنيد.

 

هر روز مقدار اندكي از ميوه يا سبزيجات جديد به وي بدهيد و توجه كنيد كه به كداميك بيشتر علاقه نشان مي دهد، همينطور هيچوقت نگذاريد كه اين ماده هاي غذايي تازه در قفس مانده و فاسد شود. اين نكته را هيچ گاه فراموش نكنيد: “مرغ عشق به تنوع غذايي و غذاي تازه عشق مي ورزد.”

 

گروه غلات و حبوبات و غلات سبوس دار: تاج خروس، جو، كتان، پاستا، غلات جو، گندم سبوس دار، برنج وحشي.

 

خوراكي هاي خطرناك: شكوفه هاي خوراكي و گل پياز، قاصدك، نيلوفرهاي روز، اكاليپتوس، شكوفه هاي درخت ميوه، شكوفه هاي گياهان، ترش، پيچ امين الدوله، امپاتيانس، ياس بنفش، گل شور، گل رز، آفتابگردان، لاله، بنفش. توجه داشته باشيد كه برگ هاي برخي از اين گياهان سمي هستند.

 

ميوه (به جز آوكادو كه سمي هستند): گوجه فرنگي، تمام انواع سيب (حذف تمام دانه)، موز تازه، تمامي انواع توت، تمامي انواع مركبات، انگور، كيوي، انبه، خربزه، هلوي شيرين و ابدار، پاپايا، هلو، تمام انواع گلابي، آلو، ستاره ميوه. چاله ها و دانه ها از هر مركبات بايد دور انداخته شود.

 

با اين حال، دانه هاي كوچك از توت هاي كاذب و واقعي (موز، زغال اخته، بادمجان، خرمالو، انار، تمشك، توت فرنگي، گوجه فرنگي) همگي مناسب است.

 

حبوبات: بادام، لوبيا، عدس، نخود، آجيل و سويا.

سبزيجات(به غير سيب زميني خام، پياز خام و تمامي قارچ ها): چغندر، كلم بروكلي، گل كلم، هويج، خيار، همه از انواع كلم، لوبيا تازه، كاهو تازه، نخود فرنگي تازه، هويج وحشي، تمام انواع فلفل، تمام انواع كدو، سيب زميني شيرين، شلغم، زميني هندي، كدو.

 

هر روز مقدار اندكي از ميوه يا سبزيجات جديد به طوطي برزيلي بدهيد

 

علائم بيماري :

تغيير رنگ دادن يا باد كردن نوك (منقار) پرنده

خسخس كردن موقع تنفس يا سرفه كردن و نفس زدن

تغيير وضعيت چشم

 

چشم نيمه باز

نداشتن تعادل

از بين رفتن طراوت پرهاي بدن

ظاهر نامناسب و به هم ريختگي پرها

 

تغيير در رنگ و بوي فضله (بيماري اسهال- فضله قير شكل- فضله رنگ زرد-بي رنگ شدن فضله)

دائم خواب بودن و نهادن سر لاي پرها

نشستن بر روي كف قفس

 

نشستن با يك پا روي ميله

چسبيدن فضله به پرها

ترشح از چشم يا بيني

غذاي هضم نشده در فضله

 

بي اشتها شدن طوطي

كندن و برش دادن پرها (در عروس هلندي نسبت به كاسكو كمتر اتفاق مي افتد)

افتادگي سر، پر، دم

كاهش وزن

 

فراهم كردن محيط آرام و خلوت براي توليد مثل طوطي هاي برزيلي بسيار اهميت دارد

 

تكثير و جفت گيري طوطي برزيلي

چند حالت وجود دارد

خريد جفت مولد.

خريد دو عدد نر و ماده و جفت زدن.

جفت زدن به صورت گروهي : چند نر و چند ماده تهيه مي كنيم و نرها را با هم در يك قفس بزرگ نگهداري مي كنيم تا خودشان جفتشان را انتخاب كنند. باتوجه به اين كه تشخيص نر و ماده در نژاد برزيلي دشوار است، اين بهترين روش و مطمئن ترين روش براي جفت زده پرندهاست.

 

براي آماده كردن وضعيت جفت گيري طوطي برزيلي :

۱) در فصل پاييز يك جعبه به ابعاد ۱۵ در ۱۵ و ارتفاع ۲۵ سانتيمتر به عنوان لانه تهيه كنيد.

 

۲) در تهيه مواد لانه سازي شامل: برگ نخل، روزنامه، علف و كاه خشك دقت كنيد در اين مواد از حشره كش هاي زيان آور استفاده نشده باشد.

 

۳) فراهم كردن محيط آرام و خلوت براي توليد مثل طوطي هاي برزيلي بسيار اهميت دارد. معمولاً پرنده با استفاده از مواد لانه سازي لانه را پر مي كند و يك حفره تونل در آن ايجاد مي كند.

 

تخم گذاري طوطي برزيلي :

معمولآ پس از يك تا دو هفته از نخستين جفت گيري تخم گذاري انجام مي شود. تخم گذاري در اغلب اوقات يك روز در ميان انجام مي شود كه امكان دارد به دو سه روز هم بكشد.

 

تعداد تخم: بين ۴ تا ۶ تخم مي گذارند و لازم به توضيح است كه تعداد تخم ها به ميزان آمادگي ماده بستگي دارد.

زمان خارج شدن جوجه طوطي برزيلي از تخم: از ۲۱ روزگي تا ۲۴ روزگي.

زمان دان خور شدن جوجه ها: از ۶ هفتگي به بعد.