مواد نيرو زا

در نگاه اول واژة نيروزا به معناي هر چيزي است كه به فعاليت بدن كمك كند. متأسفانه، هماكنون اكثر مردم گمان ميكنند كه تمام مواد نيروزا بايد دارو باشند. مثال برجسته استفاده از اين مواد در بازيهاي المپيك ۱۹۸۸۸۸ سئول نمايان شد. هنگامي كه مدال طلاي بن جانسون دونده كانادايي و دارندة ركورد جهاني ۱۰۰۰ متر، به خاطر مصرف استروئيدهاي آنابوليك بازپس گرفته شد.
اينكه فكر كنيم داروها تنها راه بهبود پتانسيل كاري هستند بسيار اشتباه است؛ زيرا برنامههاي تمريني جسمي و رواني، شرايط آب و هوايي مناسب و يا رعايت مسائل تغذيهاي راندمان شخص را افزايش ميدهد.
ـ قوانين اكثر ورزشها در مورد اجازه مصرف داروها و مواد نيروزا كاملاً اختصاصي است. يقيناً از نظر فلسفه استفاده از اين مواد، به نظر ميرسد اين قوانين براي گروههايي نسبت به گروههاي ديگر غيرمنصفانه باشد. به عنوان مثال، ورزشكار ثروتمند ميتواند در ارتفاع بالا در يك دوره طولاني تمرين كند در صورتي كه ورزشكار فقيرتر ممكن است مجبور به استفاده از دوپينگ خون شود. نتيجة پاياني يكسان است ـ بهبود ظرفيت حمل اكسيژن ـ اما اولي مجاز و دومي غيرقانوني است.

ـ ورزش مدرن امروز يك مشكل دارد. اكثر قوانين آن (و همچنين فلسفه حاكم) براي جامعهاي پايهگذاري شده كه به طور قابل ملاحظهاي با جامعهاي كه ما در حال حاضر در آن زندگي ميكنيم تفاوت دارد. در حالي كه بازتاب تعدادي قوانين با گذر زمان تغيير كرده است اما فلسفه بنياني آن اساساً مربوط به زمانهاي گذشته است.
ـ ورزش حالا يك تجارت بزرگ است و احتمالاً يكي از بزرگترين صنايع رشد يافته در قرن حاضر ميباشد. منسوجات وابسته، توليدكنندگان كفش و وسايل، تأمينكنندگان تسهيلات (نظير ساختمانها) و صاحبان صنايع نو و جديد به هيچوجه مايل نيستند كه عقربههاي ساعتشان در جهت عكس حركت كند. عصر سوداگرايي تفاوت بزرگي را ايجاد كرده است، عده زيادي به ورزش به عنوان شغلي با درآمد بالقوه فوقالعاده نگاه ميكنند. بسياري از فيلسوفان آماتور از جمله خود من به اين نكته باور دارند كه ورزش در دنياي امروز نقش جنگ (مبارزه) را به عهده گرفته است و ميادين المپيك حالا صحنههاي جنگ و كارزار است. اگر چنين فلسفهاي صحيح باشد، بنابراين ممكن است كه قوانين جنگ در اينجا حاكم باشد و تقريباً هر چيزي كه به سمت حمايت و پشتيباني از پيروزي گام بردارد مطلوب و پسنديده است. در اينجا بين فلسفه دكوبرتن و فلسفه بالا تضادها و اختلافاتي وجود دارد كه براي نسلهاي بعدي دنياي ورزش بايد اين موضوع مشخص شود. احتمالاً الان خيلي دير است كه پيشنهاد كنيم ورزش شبيه فعاليتي ساده در باشگاهي خاص است كه شخص ورزشكار مجبور است يا قوانين باشگاه را رعايت كند يا آنجا را ترك نمايد. ورزش ميبايد نظرات جاري جامعه را منعكس كند اما بايد اين آمادگي را نيز داشته باشد كه موقعيت و وضعيت بهتري را نسبت به آنچه به ارث برده به نسل بعدي منتقل كند. در حال حاضر بسياري از مردم در مورد اين مسئله كه ورزشكاران نسل بعدي خط مشي بهتري براي پيشرفتهاي ممتد به ارث ببرد به شدت دچار شك و ترديد هستند. عمده نگراني آنها از اين بابت است كه نسل ورزشكار حاضر، ورزشكاران در دورة فعلي سريع پولدار شدن را به عنوان هدف خود ميدانند تا اينكه نگران آينده ورزش باشند.
با وضعيت نابساماني كه وجود جوايز مالي خوب انتظار افراد موفق را ميكشد، جاي شگفتي نيست كه بعضي با فلسفه پيروزي با هر قيمتي از روشهاي نادرست استفاده كنند. آنچه در پي اين فلسفه ميآيد اعتياد دارويي در بين ورزشكاران است. مصرف دارو براي افزايش و بالا بردن كارآيي در ورزش مسئلة جديدي نيست. در بازيهاي يونان باستان، كساني كه از ميان رژيمهاي غذايي خاص، از تركيبات افزايشدهنده كارآيي استفاده ميكردند گناهكار شناخته ميشدند. اخيراً در يك برنامة تلويزيوني كه از كانال آمستردام پخش ميشد اسنادي از مصرف دارو در بين ورزشكاران در دورانهاي مختلف ارائه شد. حتي در زمانهاي نه چندان دور ورزشكاران به دنبال معجون جادويي كه بعداً شامل الكل و نيكوتين بود ميگشتند. اما در حال حاضر وضعيت بسيار پيچيدهتر است و به بالاترين تكنولوژيها جهت تعيين سطح مصرف و نوع داروهاي مصرفي نياز است. هماكنون مسئلة دوپينگ حالت جزايي دارد و ورزشكاران متخلف هميشه دو پله جلوتر از پليس (آزمونگرهاي دوپينگ) قرار دارند. به نظر ميرسد در آيندهاي نزديك اين مشكل به

مقاله در مورد مواد نيروزا و مكملها

با توجه به قرار داشتن در فصل تابستان و ضرورت و اهميت ياددگيري شنا و سفارش آن در دين مبين اسلام از اين پس قصد داريم تا در روزهاي زوج آموزش شنا را به همراه تصاوير و نكات مهم مربوط به اين ورزش مفرح را تقديم حضورتان كنيم. توضيح اينكه در اين مجموعه آموزشي تاريخچه و مقدمات آموزش شنا و انواع آن به همراه ساير نكات لازمه ارائه مي گردد. اميد است با مطالعه و بكارگيري آنها قدمي در فراگيري اين ورزش براي شما عزيزان برداشته باشيم .

تاريخچه

شواهد باستان شناسي نشان مي دهند كه قدمت شنا و شنا كردن به ۲۵۰۰ سال قبل از ميلاد در تمدن مصر و بعد از آن در تمدن هاي آشور و يونان و روم باستان باز مي گردد. آنچه از گذشته آموزش شنا مي دانيم بر اساس يافته هايي است كه از « حروف تصويري » هيروگليف مصريان به دست آورده ايم. يوناني هاي باستان و رومي ها شنا را جزو برنامه هاي مهم آموزش نظامي خود قرار داده بودند ، و مانند الفبا يكي از مواد درسي در آموزش مردان بوده است. شنا در شرق به قرن اول قبل از ميلاد باز مي گردد. ژاپن جايي است كه شواهد و مداركي از مسابقات شنا در آن وجود دارد. در قرن هفدهم به دستور رسمي حكومتي شنا به صورت اجباري در مدارس تدريس مي شد .

مسابقات سازمان يافته شنا در قرن ۱۹ ميلادي قبل از ورود ژاپن به دنياي غرب شكل گرفت. از قرار معلوم مردم ساحل نشين اقيانوس آرام، به كودكان هنگامي كه به راه مي افتادند يا حتي پيش تر شنا مي آموختند. نشانه هايي از مسابقات گاه و بي گاه ميان مردم يونان باستان وجود دارد و همچنين يكي از بوكسورهاي معروف يونان شنا را به عنوان تمرين در برنامه ورزشي خود گنجانيده بود. رومي ها اولين استخرهاي شنا را بنا كردند و گفته مي شود كه در قرن اول پيش از ميلاد « گي يس مي سي ينس » Gaiusmaecenas اولين استخر آب گرم را ساخت.

برخي عدم تمايل اروپائيان به شنا را در قرون وسطي ترس از گسترش و سرايت عفونت و بيماري هاي مسري مي دانند از طرفي شواهدي وجود دارد كه نشان مي دهد در سواحل بريتانياي كبير در اواخر قرن ۱۷ ميلادي از شنا در آب به عنوان وسيله اي براي درمان استفاده مي شود. البته تا پيش از قرن نوزدهم شنا به عنوان تفريح و ورزش در ميان مردم جايگاهي پيدا نكرد. زماني كه نخستين سازمان شنا در سال ۱۸۳۷ تأسيس شد در پايتخت بريتانيا يعني لندن ، ۶ استخر سر پوشيده وجود داشت كه مجهز به تخته شيرجه بودند. در سال ۱۸۴۶ اولين مسابقه شنا در مسافت ۴۴۰ يارد در استراليا بر پا شد كه بعد از آن هر ساله نيز به اجرا در آمد. باشگاه شناي « متروپوليتين » Metropolitan لندن در سال ۱۸۶۹ تأسيس شد كه بعدها به انجمن شناي غير حرفه اي تغيير نام پيدا كردكه در واقع هيئت رئيسه شناي غير حرفه اي بريتانيا بود. فدراسيون هاي ملي شنا در چندين كشور اروپايي در سال ۱۸۸۲ تا ۱۸۸۹ شكل گرفتند.

بخش اول : اصول نظري شنا

شنا : شناي مسافت swimming : distance swimming

آموزش و تمرين

براي نخستين بار برنامه هاي آموزشي شنا در قرن نوزدهم در بريتانياي كبير هم به منظور ورزش و هم در جهت گسترش نجات غريقي مورد استفاده قرار گرفتند. در ديگر نقاط اروپا نيز به تدريج از اين برنامه استفاده شد. در سال ۱۹۱۶ در كشور ايالات متحده آموزش شنا براي حرفه نجات غريقي تحت حمايت سازمان صليب سرخ آمريكا به اجرا در آمد. تمريناتي كه توسط شاخه هاي مختلف نيروهاي مسلح در طي جنگ هاي اول و دوم جهاني انجام گرفت ، در پيشرفت ورزش شنا تأثير به سزايي داشت. برپايي دوره هاي آموزش شنا كه تا حد آموزش به كودكان و خردسالان گسترش مي يافت توسط سازمان هاي اجتماعي،مدارس باز شد. تمرينات ابتدايي و ساده كه صرفاً در آن به شنا كردن تا حد ممكن تأكيد مي شد جاي خود را به تمرينات با فاصله و مكرر دادند. تمريني با فاصله متشكل از يك سري حركات شنا در مسافت هاي مساوي با وقت هاي استراحت برنامه ريزي شده . در تمرينات با فاصله آرام كه به منظور بالابردن ميزان استقامت شناگران است، زمان استراحت بيشتر از زمان شنا است. در تمرينات با فاصله سريع كه براي بالابردن سرعت شناگر مورد استفاده قرار مي گيرند به شناگر اجازه مي دهند كه بعد از شنا در زمان استراحت به وضعيت عادي تنفس و ضربان قلب خود باز گردد.

پافشاري زياد بر برگزاري مسابقات بين المللي منجر به ساخته شدن استخرهاي ۵۰ متري شد. ديگر امكاناتي كه باعث پيشرفت شنا هم در تمرين و هم در عرصه نمايش گرديدند شامل آب روهاي موج گير ، خطوط نشان دهنده است كه براي جلوگيري از بي نظمي در جريان مسابقه فراهم شد. از ديگر امكانات دوربين هاي جديد براي مطالعه و بررسي حركات در زير آب ، ساعت هاي بزرگ كه براي شناگران قابل مشاهده بودند و بالاخره ابزار الكتريكي زمان بندي است. بدين ترتيب از سال ۱۹۷۲ تمام ركوردها تا صدم ثانيه ثبت گرديده اند

انواع شنا

مقاله در مورد شنا

مقدمه

اين قوانين شطرنج نمى تواند همه موقعيتهاى محتمل را كه ممكن است در بازى پديد آيد شامل شود و نيز نمى تواند تمام مسايل عملى را حل و فصل كند. در حالتهايى كه دقيقاً در مواد قوانين حاضر پيش بينى نشده باشد، مى توان با بررسى موقعيتهاى مشابهى كه در قوانين حاضر مورد بحث قرار گرفته است به تصميم صحيح رسيد. در قوانين شطرنج، فرض بر اين است كه داوران از صلاحيت لازم، قضاوت درست و بي طرفى كامل برخوردارند. مقرراتى كه زياده از حد جنبه تفصيلى يابد ممكن است اختيار قضاوت را از داور سلب كند و لذا مانع آن شود كه او با مراعات انصاف، منطق و عوامل خاص به حل مسايل بپردازد.

فيده همه شطرنجبازان و فدراسيونها را به پذيرش اين نظر فرا مى خواند. هر فدراسيون عضو فيده مختار است كه مقررات تفصيلى ترى را به اجرا درآورد، مشروط به اينكه:

الف) به هيچ وجه با قوانين شطرنج رسمى فيده در تعارض نباشد؛

ب) به قلمرو همان فدراسيونها منحصر شود؛

ج) براى هيچ يك از روياروييها] مچ ها [، مسابقات قهرمانى يا انتخابى تحت پوشش فيده، يا مسابقات عنوان گيرى درجه گيرى تحت پوشش فيده اعتبار نيابد.

تاريخچه شطرنج

در باره ي پيدايش شطرنج چندين روايت موجود است كه تنها تعداد كمي از آن ها معقول و باور كردني هستند. در ادامه اين روايت هاي مختلف را با هم بررسي مي كنيم تا به روايت واحدي دست پيدا كنيم. اولين داستاني كه بررسي مي كنيم، داستاني است كه ثعالبي در شاهنامه ي معروف به ابومنصور نقل مي كند. اين داستان را فردوسي نيز در شاهنامه با تفصيل بيشتر آورده است. داستان از اين قرار است كه وقتي طلحند، پسر ناي هندي در جنگ با گو پسر عمو و برادر امي بر سر پادشاهي كشته شد، مادرش از غم او افسرده گشت. گروهي از دانشمندان براي سرگرم كردن مادر و نيز نشان دادن وضعيت جنگي كه پسرش در آن كشته شد شطرنج را اختراع كردند. از اين داستان اگر به دليل نبودن مدارك كافي بگذريم، در ادبيات كهن هند دو اثر وجود دارد كه تا حدي قابل استناد هستند. در ادبيات هندي فقط دو اثر قابل قبول وجود دارد كه در زير به طور مختصر به شرح آن ها مي پردازيم. نخستين مطلب مربوط به اوايل قرن هشتم ميلادي است كه به زبان سانسكريت وبا نثري ساده نوشته شده است. سوباندهو(نام اين نوشته) درباره ي حكومت اودايانا پادشاه واتسا و ملكه اش مطالبي نگاشته است. در بين اين مطالب اشاره اي هم به مهره هاي شطرنج شده كه دقيقا مشخص نيست اين مطالب در مورد شطرنج امروزي است يا نوع ديگري از شطرنج، چرا كه نوع ديگري نيز هست كه با تاس بازي مي شود. نوشته ي ديگر مربوط به بانا نويسنده اي هندي است كه ضمن شرح دادن چگونگي پادشاهي سري هارشا كه در شمال هند حكومت مي كرده است، اشاره اي به آموزش شطرنج در دربار او دارد. اين نوشته در قرن هفتم ميلادي نگاشته شده كه كهن ترين نوشته ي مكتوب هندي در رابطه با شطرنج است. اكنون اگر دو سند قبلي را صددرصد قابل قبول بدانيم، از لحاظ قدمت در مقايسه با كارنامه ي اردشير بابكان كه در آن به وضوح از بازي شطرنج سخن رفته و مورد قبول مورخين برجسته است حدود سه قرن قديمي تر هستند. حتي اگر اين طور فكر كنيم كه كارنامه ي اردشير بابكان در زمان حكومت خسروپرويز(۶۲۸-۵۹۰ ِِِميلادي) تنظيم و نوشته شده باشد، باز هم اين كارنامه حدود يك قرن قديم تر نوشته شده است. بنابراين با توجه به آن چه گفته شد و همچنين با جمع بندي عواملي كه شرح آن ها گذشت، يعني قدمت بيشتر اسناد تاريخي ايران، بايد پذيرفت كه شطرنج بدون ترديد از ايران سر برآورده است. اسناد تاريخي اين نكته را روشن مي كنند كه ايران در پيش از اسلام براي پايه گذاري شطرنج گام هاي موثري برداشته بوده و حتي بعد از اسلام هم تا قرن شانزدهم ميلادي استادان ايراني سهم بسزايي در پيشرفت و گسترش شطرنج داشته اند.

مقاله در مورد شطرنج

انواع هورمون‌ها

هورمونها از نظر تركيب شيميايي به سه دسته تقسيم مي‌شوند :

هورمونهاي پپتيدي : كه مي‌توانند پپتيد ساده باشند يا گليكوپپتيد. يك هورمون پپتيدي ساده در بدن انسان مثل انسولين و هورمون گليكوپپتيدي مثل FSH و LH

هورمون‌هاي استروئيدي : كه از كلسترول منشا مي‌گيرند مثل هورمون‌هاي جنسي (استروژن ، تستسترون)

هورمونهاي آميني : كه فقط از يك اسيدآمينه يكروزين تشكيل يافته‌اند كه شامل هورمونهاي تيروييدي و هورمونهايي مي‌باشند كه از قسمت مركزي غده فوق كليوي ترشح مي‌شوند و عبارتند از دوپامين ، آدرنالين و نورآدرنالين

نحوه حمل و انتقال هورمون در خون

آن دسته از هورمونهايي كه در آب محلولند در خون حل شده و آزادانه در خون مي‌گردند. مثلا هورمون انسولين كه آزادانه در خون حل شده و انتقال مي‌يابد. ولي هورمونهايي كه در آب محلول نيستند، مثل هورمونهاي تيروئيدي و استروئيدي به يكي از پروتئينهاي خون باند شده و به كمك آن حمل مي‌گردد. در كبد ، پروتئيني ساخته مي‌شود به نام SBG (پروتئين باند شونده به هورمونهاي جنسي) كه اين پروتئين به هورمونهاي جنسي چسبيده و آنها را حمل مي‌كند.

اين عمل باعث مي‌شود كه اين هورمونها از طريق كليه دفع نگردند. زيرا جنس اين هورمونهاي استروئيدي بوده و فسفوليپيدهاي غشاي سلولهاي كليه حل شده و به نفرون ريخته شده و به نفرون ريخته شده و از طريق ادرار دفع مي‌گردند. ولي وقتي كه يك پروتئين به اين هورمونها باند شود، ديگر قادر به عبور از غشاي سلولهاي كليه نبوده و دفع نمي‌گردند. همچنين در اثر باند شدن پروتئين به اين هورمونها ، هورمون اثر دراز مدتي مي‌تواند دربدن داشته باشد. البته چسبندگي هورمون به پروتئين كرير خود يك تركيب ناپايدار است و در مواقع لازم هورمون از پروتئين كرير جدا مي‌شود.

نحوه تاثير هورمونها

لازمه تاثير هورمون به سلول هدف وجود گيرنده يا رسپتور در سلول هدف است. اين گيرنده‌ها در سلول هدف مي‌توانند غشايي باشند يا داخل سلولي. هورمونهايي كه مي‌توانند از غشا عبور كنند (هورمونهاي تيروييدي و استروييدي) گيرنده‌شان در داخل سلول است ولي هورمونهاي پپتيدي و هورمونهايي كه از قسمت مركزي غده فوق كليوي ترشح مي‌شوند، قادر به عبور از غشاي سلول نيستند. در نتيجه گيرنده آنها در غشاي سلول قرار دارد.

زمينه‌هاي قابل بحث در ترشح هورمون

ريتم‌هاي تنظيمي بيولوژيك

ريتم Ultradian

مثل ريتم تنظيمي هورمون GnRH ، كه تنظيم ترشح اين هورمون در فواصل زماني كوتاه (چند دقيقه تا چند ساعت) انجام مي‌گيرد و در حقيقت نبضهاي ترشحي وجود دارد. يعني تنظيم به نحوي است كه هورمون دقايقي ترشح مي‌گردد و چند ساعت ترشح نمي‌شد و … .

ريتم Circadian

يعني تنظيم ترشح به صورت شبانه‌روزي است مثل هورمون رشد كه نحوه تنظيم به اين ترتيب است كه ۷۰% هورمون رشد موقع شب و هنگام استراحت و ۳۰% آن موقع روز ترشح مي‌گردد.

ريتم Infradian

مثل هورمونهاي جنسي پرندگان كه ريتم ترشحي به صورت سالانه است. در پرندگان با طولاني شدن طول روز مقدار هورمونهاي جنسي بالا مي‌رود و حيوان جفت‌يابي مي‌كند و يا هورمون تيروكسين در انسان كه ميزان ترشحش در زمستان زياد و در تابستان كم است.

عوامل موثر در تنظيم ترشح هورمون

سيستم كنترل فيدبكي (Feed back)

در اين نوع تنظيم مخصوص كار هورمون بر روي ترشح هورمون اثر مي‌گذارد. مثل هورمون انسولين و اثرش روي قند خون. انسولين قند خون را كم مي‌كند. با كم شدن قند خون ترشح هورمون انسولين كاهش مي‌يابد.

سيستم كنترلي فيدفوروارد (Feed for ward)

عاملي كه روي ترشح هورمون اثر مي‌كنند اثرش را به صورت يك طرفه ديكته مي‌كند مثل هورمون تيروكسين و اثر سرما روي آن. با سرد شدن هوا ميزان ترشح هورمون تيروكسين افزايش مي‌يابد. ولي سرماي هوا و هورمون تيروكسين با هم حلقه فيزيكي تشكيل نمي‌دهند.

تنظيم گيرنده‌هاي هورمون

اهميت تنظيم گيرنده‌هاي هورمون به همان اندازه تنظيم خود هورمون مي‌باشد. مثلا نوعي بيماري ديابت وجود دارد به نام ديابت غير وابسته به انسولين كه در آن كمبود هورمون انسولين وجود ندارد بلكه كمبود گيرنده‌هاي انسولين مطرح است. جنس گيرنده‌ها هم از پروتئين است و گيرنده‌ها هم نياز به تنظيم دارند. بطوري كه اگر در

مقاله در مورد انواع هورمون

انواع هورمون‌ها

هورمونها از نظر تركيب شيميايي به سه دسته تقسيم مي‌شوند :

هورمونهاي پپتيدي : كه مي‌توانند پپتيد ساده باشند يا گليكوپپتيد. يك هورمون پپتيدي ساده در بدن انسان مثل انسولين و هورمون گليكوپپتيدي مثل FSH و LH

هورمون‌هاي استروئيدي : كه از كلسترول منشا مي‌گيرند مثل هورمون‌هاي جنسي (استروژن ، تستسترون)

هورمونهاي آميني : كه فقط از يك اسيدآمينه يكروزين تشكيل يافته‌اند كه شامل هورمونهاي تيروييدي و هورمونهايي مي‌باشند كه از قسمت مركزي غده فوق كليوي ترشح مي‌شوند و عبارتند از دوپامين ، آدرنالين و نورآدرنالين

نحوه حمل و انتقال هورمون در خون

آن دسته از هورمونهايي كه در آب محلولند در خون حل شده و آزادانه در خون مي‌گردند. مثلا هورمون انسولين كه آزادانه در خون حل شده و انتقال مي‌يابد. ولي هورمونهايي كه در آب محلول نيستند، مثل هورمونهاي تيروئيدي و استروئيدي به يكي از پروتئينهاي خون باند شده و به كمك آن حمل مي‌گردد. در كبد ، پروتئيني ساخته مي‌شود به نام SBG (پروتئين باند شونده به هورمونهاي جنسي) كه اين پروتئين به هورمونهاي جنسي چسبيده و آنها را حمل مي‌كند.

اين عمل باعث مي‌شود كه اين هورمونها از طريق كليه دفع نگردند. زيرا جنس اين هورمونهاي استروئيدي بوده و فسفوليپيدهاي غشاي سلولهاي كليه حل شده و به نفرون ريخته شده و به نفرون ريخته شده و از طريق ادرار دفع مي‌گردند. ولي وقتي كه يك پروتئين به اين هورمونها باند شود، ديگر قادر به عبور از غشاي سلولهاي كليه نبوده و دفع نمي‌گردند. همچنين در اثر باند شدن پروتئين به اين هورمونها ، هورمون اثر دراز مدتي مي‌تواند دربدن داشته باشد. البته چسبندگي هورمون به پروتئين كرير خود يك تركيب ناپايدار است و در مواقع لازم هورمون از پروتئين كرير جدا مي‌شود.

نحوه تاثير هورمونها

لازمه تاثير هورمون به سلول هدف وجود گيرنده يا رسپتور در سلول هدف است. اين گيرنده‌ها در سلول هدف مي‌توانند غشايي باشند يا داخل سلولي. هورمونهايي كه مي‌توانند از غشا عبور كنند (هورمونهاي تيروييدي و استروييدي) گيرنده‌شان در داخل سلول است ولي هورمونهاي پپتيدي و هورمونهايي كه از قسمت مركزي غده فوق كليوي ترشح مي‌شوند، قادر به عبور از غشاي سلول نيستند. در نتيجه گيرنده آنها در غشاي سلول قرار دارد.

زمينه‌هاي قابل بحث در ترشح هورمون

ريتم‌هاي تنظيمي بيولوژيك

ريتم Ultradian

مثل ريتم تنظيمي هورمون GnRH ، كه تنظيم ترشح اين هورمون در فواصل زماني كوتاه (چند دقيقه تا چند ساعت) انجام مي‌گيرد و در حقيقت نبضهاي ترشحي وجود دارد. يعني تنظيم به نحوي است كه هورمون دقايقي ترشح مي‌گردد و چند ساعت ترشح نمي‌شد و … .

ريتم Circadian

يعني تنظيم ترشح به صورت شبانه‌روزي است مثل هورمون رشد كه نحوه تنظيم به اين ترتيب است كه ۷۰% هورمون رشد موقع شب و هنگام استراحت و ۳۰% آن موقع روز ترشح مي‌گردد.

ريتم Infradian

مثل هورمونهاي جنسي پرندگان كه ريتم ترشحي به صورت سالانه است. در پرندگان با طولاني شدن طول روز مقدار هورمونهاي جنسي بالا مي‌رود و حيوان جفت‌يابي مي‌كند و يا هورمون تيروكسين در انسان كه ميزان ترشحش در زمستان زياد و در تابستان كم است.

عوامل موثر در تنظيم ترشح هورمون

سيستم كنترل فيدبكي (Feed back)

در اين نوع تنظيم مخصوص كار هورمون بر روي ترشح هورمون اثر مي‌گذارد. مثل هورمون انسولين و اثرش روي قند خون. انسولين قند خون را كم مي‌كند. با كم شدن قند خون ترشح هورمون انسولين كاهش مي‌يابد.

سيستم كنترلي فيدفوروارد (Feed for ward)

عاملي كه روي ترشح هورمون اثر مي‌كنند اثرش را به صورت يك طرفه ديكته مي‌كند مثل هورمون تيروكسين و اثر سرما روي آن. با سرد شدن هوا ميزان ترشح هورمون تيروكسين افزايش مي‌يابد. ولي سرماي هوا و هورمون تيروكسين با هم حلقه فيزيكي تشكيل نمي‌دهند.

تنظيم گيرنده‌هاي هورمون

اهميت تنظيم گيرنده‌هاي هورمون به همان اندازه تنظيم خود هورمون مي‌باشد. مثلا نوعي بيماري ديابت وجود دارد به نام ديابت غير وابسته به انسولين كه در آن كمبود هورمون انسولين وجود ندارد بلكه كمبود گيرنده‌هاي انسولين مطرح است. جنس گيرنده‌ها هم از پروتئين است و گيرنده‌ها هم نياز به تنظيم دارند. بطوري كه اگر در

مقاله در مورد انواع هورمون

خشونت در ورزش

پژوهشگران و مربيان تربيتي به راحتي مي توانند اعمال خصمانه اي را كه در ورزش خطرناك و غير اخلاقي مي دانند ممنوع كنند اما با وجود تشويق تماشاچيان از چنين اعمال خلافي كه اغلب با باخاستن زد و خورد در طول بازي فرياد مي زنند، مربيان كه معروف است بازيكني را كه نمي جنگد يا اعمال خصمانه نشان نمي دهد به نيمكت مي نشانند و مديران و صاحبان تيم كه از درآمد حاصل از تماشاچياني سود مي برند كه با مشاهده اعمال خشونت آميز تفريح مي كنند شگفت نيست كه تلاش براي كاستن خشونت در ورزش مبارزه اي دشوار خواهد بود.

هدف از اين بخش به دست آوردن شناختي بهتر از خشونت است كه يكي از رايج ترين با اين وجود كم شناخته شده ترين جنبه هاي رفتار انساني در ورزش رقابتي است.

بسياري از مربيان متاثر از اين اعتقاد كه بيشتر بهتر است ورزشكار را تشويق مي كنند كه هر چه بيشتر خشن باشند همان گونه كه بعد توضيح داده خواهد شد خشونت زماني به شيوه اي كور و غير منطقي به كار برده مي شود. راهبردي غلط است. سيلوا و ديگران معتقدند كه خشونت ورزشي ممكن است عملكرد ورزشكار را به جاي افزايش كاهش دهد. ورزشها، مهارتها، و موقعيت هاي ويژه خواهان سطوح متفاوتي از خشونت هستند. در واقع اغلب حتي كم خشن ترين عمل نادرست است (مثلا در ضربه به توپ گلف، بولينگ، يا تيراندازي) اما در بسياري از ورزشها خشونت بخشي جدانشدني از رقابت و عنصري مهم از موفقيت بازيكن و تيم است. براي ورزشكاران اين امر مهم است كه تا چه اندازه رفتار خشونت آميز به موفقيت منتهي مي شود.

خشونت چيست؟

گاهي اوقات براي شناخت مفهومي بهتر است بدانيم آن مفهوم چيست؟ براي نمونه بر خلاف عقيده رايج دارا بودن انديشه هاي منفي يا ابراز ميل به آسيب رساندن به كسي ديگر را خشونت نمي گويند. خشونت با احساس هايي مانند خشم يا عواطف ديگر تعريف نمي شود. خشونت رفتار است. آلدرمن خشونت را بدين گونه تعريف مي كند:

پاسخي عمدي از سوي شخصي به منظور ايجاد درد يا صدمه به شخصي ديگر. اين تعريف عكس مفهومي است كه هاسمن و سيلوا به عنوان جسابرت رفتار تحميلي اما پذيرفتني مي نامند براي نمونه جلوگيري (بلوكه كردن) در فوتبال پس زدن روي يخ موقعيتي دفاعي براي برگشت به جاي اول در بسكتبال و قطع يك بزي دو نفره در بيسبال رفتارهاي جسارت آميز هستند در حالي كه بدون سوء نيت و بخش جدا نشدني از مسابقه باشند. اما اين اعمال زماني خشونت آميز مي شوند كه نيت بازيكن اين است كه به رقيب آسيب رساند يا به شيوه اي خصمانه تر از آنچه كه براي رسيدن به اهداف عملكرد لازم است رفتار كند.

دومين ويژگي خشون ت فزون بر جنبه رفتاري آن اين است كه عمدي است خشونت گر بايد ميل آسيب رساندن به قرباني مورد نظر را داشته باشد. سومين جنبه خشونت اين است كه صدمه يا آسيب واقعا بايد رخ دهد. اما نيازي نيست كه نتايج نامطبوع خشونت جسماني باشد اعمالي كه كسي ديگر را آشفته مرعبوب يا از چيزي محروم كند نيز خشونت آميز هستند و چهارم خشونت بايد در بردارنده كنش متقابل با موجودي زنده باشد. آزار رسانيدن به شخص يا حيواني خشونت است اما لگد زدن به يك صندلي خشونت نيست.

خشونت را به دو گونه وسيله اي (instumenal) و واكنشي (gool reactive) تقسيم بندي كرده اند.

خشونت وسيله اي براي رسيدن به هدفي است. ممكن است در فرآيند تلاش براي رسيدن به هدفي به گونه اي تصادفي كسي صدمه ببيند.

خشونت واكنشي خشونتي است كه در آن بازيكن عمدا به بازيكن ديگر آسيب برساند.

خشونت وسيله اي با مفهومي كه هاسمن و سيلوا از جسارت دارند فرق مي كند جسارت به معناي اجراي اعمالي اجباري با اين وجود پذيرفتني است كه بخشي جدا نشدني در ورزش است (مانند سد كردن يا تكل كردن در فوتبال يا ممانعت در هاكي روي يخ)نوعا خشونت وسيله اي بيشتر با ورزش مرتبط است اين امر ممكن است سه دليل داشته باشد. يكي اينكه آسيب رسانيدن عمدي به بازيكن ديگر اغلب با واكنش مجازات گونه دوار يا قاضي روبرو مي شود. پنالتها به گونه اي موثر از ريدن توپ به هدف جلوگيري يا آنرا سد مي كنند همان گونه يك مربي اظهار داشت من به بازيكنانم مي گويم اگر بد رفتاري كنيد سرانجام بازنده ميشويد. دليل دوم از يافته هاي آزمايشگاهي است كه نشان مي دهند ورزشكاران خواه مرد خواه زن نسبت به غير ورزشكاران به محر بينايي شديد با خشونت كمتري واكنش نشان مي دهند. در واقع حتي زماني كه ورزشكاران برانگيخته مي شوند با خصومتي كمتر از غير ورزشكاران واكنش نشان مي دهند و معمولا از آسيب رساندن عمدي به رقيب خودداري مي كنند

مقاله خشونت در ورزش

سواركاري

مقدمه

سواركاري از ورزش هايي است كه در چند دهه ي اخير مورد توجه خاصي قرار گرفته اند، با اين وجود سابقه اي طولاني داشته است و مي توان آن را از كهن ترين ورزش ها به شمار آورد. اين ورزش امروزه نه تنها به عنوان يك رقابت سالم و مفيد، بلكه به عنوان سرگرمي و به منظور گذراندن اوقات فراقت مورد توجه قرار گرفته است، و با اين كه نسبت به بسياري از ورزش ها پر هزينه به نظر مي رسد، هر ساله تعداد بيشتري طرفدار به سوي خود جلب مي كند. سواركاري و پرورش اسب در اسلام نيز بسيار توصيه شده است و جايگاه ويژه اي دارد. رسول اكرم فرموده اند: “به فرزندان خود، سواركاري، تيراندازي و شنا بياموزيد.” همچنين در حديثي از ايشان آمده است: “پيشاني اسب ها تا روز رستاخيز جايگاه خير و بركت است. ” در قرآن كريم آمده است: ” و الخيل و البغال و الحمير لتركبواها و زينه و يخلق ما لا تعلمون” “و اسبان و استران و خران را (آفريد) تا بر آن ها سوار شويد و (براي شما) تجملي (باشند) و آن چه را كه نمي دانيد مي آفريند.”

سواركاري چيست؟

سواركاري ورزش، هنر و روش هايي است كه به سوار شدن و هدايت كردن اسب مربوط مي شود. ويژگي اين ورزش اين است كه انسان و مركب (معمولاً اسب) را متحد مي سازد، بنابرين موفقيت اسب و سواركار به ارتباط و اعتماد و احترامي كه آن دو براي يك ديگر قائل اند، بستگي دارد.

تاريخ سواركاري

سواركاري ورزشي بسيار قديمي است كه از ديرباز به منظور جنگيدن يا پيام رساني به افراد آموزش داده مي شد.

تاريخ رام كردن اسب هنوز به درستي شناخته نشده است. باستان شناسان با توجه به قديمي ترين آثار بر جاي مانده از پيشينيان در رابطه با رام كردن اسب ها، معتقدند كه اولين اسب هاي اهلي به بيش از سه هزار سال قبل از ميلاد بر مي گردند. قبل از آن اسب به منظور تهيه ي غذا شكار مي شده است. البته باستان شناسان در بعضي نقاط از اروپاي شرقي دهانه هايي پيدا كرده اند كه به شش هزار سال قبل از ميلاد بر مي گردند. اين نشان مي دهد كه انسان از آن زمان سعي داشته است كه اسب را رام كند و از آن بهره ببرد، ولي به دليل سرعت آن در فرار موفق نشده است. قديمي ترين آثار در اروپاي شرقي، شمال قفقاز و آسياي مركزي يافت شده اند.

اگرچه اهلي ساختن اسب در مقايسه با حيواناتي چون سگ (نه هزار سال قبل از ميلاد) و گوسفند و بز (پنج هزار سال قبل از ميلاد) مؤخر بود، با اين وجود تحول عظيمي در زندگي انسان به وجود آورد. انسان نه تنها از گوشت و شير اسب بهره مي برد، بلكه براي جابه جايي نيز از او استفاده مي كرد. نكته اي جالب در اين باره اين است كه مورخان عقيده دارند كه مردم قبل از يادگيري چگونه سوار شدن بر اسب، از ارابه استفاده مي كردند. آنان براي اين فرضيه خود دو دليل عمده ارائه مي كنند:فسيل هاي پيدا شده نشان مي دهند كه اسب هاي آن دوره براي حمل انسان بسيار كوچك بوده و قد آن ها (بلندي شانه) به بيش از ۱۴٠ سانتي متر نمي رسيد.

قبل از آن كه اسب توسط انسان رام شود، مردم از ارابه استفاده مي كردند و آن ها را به حيواناتي از قبيل گاو يا الاغ وحشي مي بستند. بستن ارابه به اسب هاي كوتاه قد خيلي دشوار نبود، در حالي كه سوار شدن بر كمر اسب باعث وحشت و رم كردن آن مي شد.

مهار و تربيت كردن اسب ها در زندگي مردم اوراسيا تحول و تأثيرات فراواني به دنبال داشت. در حالي كه در گذشته طي كردن مسافت هاي طولاني غير ممكن به نظر مي رسيد، انسان توانست به كشف سر زمين هاي جديد و كشور گشايي بپردازد. كم كم وسايلي براي هدايت و تسلط بيشتر بر اسب مانند زين و ركاب (كه از اختراعات چيني ها مي باشند) ساخته شدند و در اختيار سواركاران گرفتند. تربيت و پرورش اسب نيز، به خصوص در خاور ميانه اهميت بسياري يافت و صحرا نشينان اين مناطق به پرورش و نگاه داري اسب هاي اصيل عربي پرداختند. سواركاري تا اواخر قرن پانزدهم ميلادي، بيشتر در جنگ ها معمول بود. البته در بعضي از كشور ها مانند ايران باستان، به عنوان ورزش و سرگرمي نيز مورد توجه قرار مي گرفت (مانند بازي چوگان)، ولي جنبه ي هنري آن از اواخر قرن پانزدهم ميلادي به بعد اهميت يافت. بلاُخره در اواخر قرن نوزدهم ميلادي، با پيشرفت صنعت و جايگزين كردن اسب ها توسط ماشين آلات، سواركاري جنبه ي ورزشي و سرگرمي كه امروزه مشاهده مي شود را به خود گرفت.

تحقيق در مورد سواركاري

سواركاري

مقدمه

سواركاري از ورزش هايي است كه در چند دهه ي اخير مورد توجه خاصي قرار گرفته اند، با اين وجود سابقه اي طولاني داشته است و مي توان آن را از كهن ترين ورزش ها به شمار آورد. اين ورزش امروزه نه تنها به عنوان يك رقابت سالم و مفيد، بلكه به عنوان سرگرمي و به منظور گذراندن اوقات فراقت مورد توجه قرار گرفته است، و با اين كه نسبت به بسياري از ورزش ها پر هزينه به نظر مي رسد، هر ساله تعداد بيشتري طرفدار به سوي خود جلب مي كند. سواركاري و پرورش اسب در اسلام نيز بسيار توصيه شده است و جايگاه ويژه اي دارد. رسول اكرم فرموده اند: “به فرزندان خود، سواركاري، تيراندازي و شنا بياموزيد.” همچنين در حديثي از ايشان آمده است: “پيشاني اسب ها تا روز رستاخيز جايگاه خير و بركت است. ” در قرآن كريم آمده است: ” و الخيل و البغال و الحمير لتركبواها و زينه و يخلق ما لا تعلمون” “و اسبان و استران و خران را (آفريد) تا بر آن ها سوار شويد و (براي شما) تجملي (باشند) و آن چه را كه نمي دانيد مي آفريند.”

سواركاري چيست؟

سواركاري ورزش، هنر و روش هايي است كه به سوار شدن و هدايت كردن اسب مربوط مي شود. ويژگي اين ورزش اين است كه انسان و مركب (معمولاً اسب) را متحد مي سازد، بنابرين موفقيت اسب و سواركار به ارتباط و اعتماد و احترامي كه آن دو براي يك ديگر قائل اند، بستگي دارد.

تاريخ سواركاري

سواركاري ورزشي بسيار قديمي است كه از ديرباز به منظور جنگيدن يا پيام رساني به افراد آموزش داده مي شد.

تاريخ رام كردن اسب هنوز به درستي شناخته نشده است. باستان شناسان با توجه به قديمي ترين آثار بر جاي مانده از پيشينيان در رابطه با رام كردن اسب ها، معتقدند كه اولين اسب هاي اهلي به بيش از سه هزار سال قبل از ميلاد بر مي گردند. قبل از آن اسب به منظور تهيه ي غذا شكار مي شده است. البته باستان شناسان در بعضي نقاط از اروپاي شرقي دهانه هايي پيدا كرده اند كه به شش هزار سال قبل از ميلاد بر مي گردند. اين نشان مي دهد كه انسان از آن زمان سعي داشته است كه اسب را رام كند و از آن بهره ببرد، ولي به دليل سرعت آن در فرار موفق نشده است. قديمي ترين آثار در اروپاي شرقي، شمال قفقاز و آسياي مركزي يافت شده اند.

اگرچه اهلي ساختن اسب در مقايسه با حيواناتي چون سگ (نه هزار سال قبل از ميلاد) و گوسفند و بز (پنج هزار سال قبل از ميلاد) مؤخر بود، با اين وجود تحول عظيمي در زندگي انسان به وجود آورد. انسان نه تنها از گوشت و شير اسب بهره مي برد، بلكه براي جابه جايي نيز از او استفاده مي كرد. نكته اي جالب در اين باره اين است كه مورخان عقيده دارند كه مردم قبل از يادگيري چگونه سوار شدن بر اسب، از ارابه استفاده مي كردند. آنان براي اين فرضيه خود دو دليل عمده ارائه مي كنند:فسيل هاي پيدا شده نشان مي دهند كه اسب هاي آن دوره براي حمل انسان بسيار كوچك بوده و قد آن ها (بلندي شانه) به بيش از ۱۴٠ سانتي متر نمي رسيد.

قبل از آن كه اسب توسط انسان رام شود، مردم از ارابه استفاده مي كردند و آن ها را به حيواناتي از قبيل گاو يا الاغ وحشي مي بستند. بستن ارابه به اسب هاي كوتاه قد خيلي دشوار نبود، در حالي كه سوار شدن بر كمر اسب باعث وحشت و رم كردن آن مي شد.

مهار و تربيت كردن اسب ها در زندگي مردم اوراسيا تحول و تأثيرات فراواني به دنبال داشت. در حالي كه در گذشته طي كردن مسافت هاي طولاني غير ممكن به نظر مي رسيد، انسان توانست به كشف سر زمين هاي جديد و كشور گشايي بپردازد. كم كم وسايلي براي هدايت و تسلط بيشتر بر اسب مانند زين و ركاب (كه از اختراعات چيني ها مي باشند) ساخته شدند و در اختيار سواركاران گرفتند. تربيت و پرورش اسب نيز، به خصوص در خاور ميانه اهميت بسياري يافت و صحرا نشينان اين مناطق به پرورش و نگاه داري اسب هاي اصيل عربي پرداختند. سواركاري تا اواخر قرن پانزدهم ميلادي، بيشتر در جنگ ها معمول بود. البته در بعضي از كشور ها مانند ايران باستان، به عنوان ورزش و سرگرمي نيز مورد توجه قرار مي گرفت (مانند بازي چوگان)، ولي جنبه ي هنري آن از اواخر قرن پانزدهم ميلادي به بعد اهميت يافت. بلاُخره در اواخر قرن نوزدهم ميلادي، با پيشرفت صنعت و جايگزين كردن اسب ها توسط ماشين آلات، سواركاري جنبه ي ورزشي و سرگرمي كه امروزه مشاهده مي شود را به خود گرفت.

تحقيق در مورد سواركاري

ارتباط ورزش و سياست

جدايي بازي‌هاي المپيك از سياست هرگز امكان‌پذير نبوده است ….

واژه‌هاي والا هميشه گروگان سرنوشت هستند. مقامات بازي‌هاي المپيك مباهات مي‌كنند كه اين بازي‌ها «هميشه مردم را در صلح گردهم آورده‌اند تا به اصول اخلاقي جهاني احترام بگذارند.»

اما تاريخ خلاف آن را نشان مي‌دهد. تحريم المپيك، اين بازي‌ها را در سال‌هاي ۱۹۵۶، ۱۹۷۶، ۱۹۸۰ و ۱۹۸۴ برهم زد. در سال ۱۹۶۸ دو دونده دوي سرعت آمريكا روي سكو به جنبش حمايت از حقوق سياهپوستان اداي احترام كردند.

اكنون چين كه ميزبان بازي‌هاي المپيك در ماه اوت است متوجه مي‌شود شعار المپيك پكن «يك جهان، يك رويا» بيش از آنكه بر مبناي حقيقت باشد متكي بر اميد و آرزو است. استيون اسپيلبرگ، كارگردان آمريكايي، از تبليغات هنري مراسم افتتاحيه و اختتاميه انصراف داده است: او مي‌گويد چين بايد براي متوقف كردن كشت‌و‌كشتار در دارفور بيشتر تلاش كند. در چهاردهم فوريه يك گروه از برندگان جايزه نوبل و ورزشكاران نيز در نامه‌اي به روزنامه انگليسي اينديپندنت همين موضوع را عنوان كردند.

از سال ۲۰۰۱ كه پكن حق برگزاري بازي‌هاي المپيك را به دست آورد، چين مي‌دانست كه دوران سختي را در پيش دارد تا مانع مخالفان سياست‌هاي حقوق بشر چين از سوء استفاده سياسي از اين رويداد شود. چين در سال ۲۰۰۶ زماني كه آقاي اسپيلبرگ وارد صحنه شد بسيار خرسند شد. اما در كمال تعجب چين، عملكرد اين كشور در خارج به‌خصوص در سودان، كانون غضب هاليوود در آستانه بازي‌هاي المپيك شده است.

چين با خشم به آنچه تلاش براي «سياسي كردن» المپيك مي‌خواند واكنش نشان داده است. اما به تازگي به علت تلاش‌هاي فعالان سياسي همچون ميافارو هنرپيشه آمريكايي، براي نشان دادن اين بازي‌ها به عنوان «المپيك نسل‌كشي» به علت كشتارها در سودان، برافروخته شده است. چين ميزان فراواني از نفت سودان را مي‌خرد و به اين كشور اسلحه مي‌فروشد. فعالان سياسي مي‌گويند اين امر مشاركت در كشتار سازماندهي شده توسط دولت است كه دارفور را تباه كرده است.

چين براي منحرف كردن چنين اتهاماتي، كمي از امتناع معمول خود در مورد درگير شدن در مسائل سياسي ديگر كشورها تغيير جهت داده است. ديپلمات‌هاي غربي چين را به دليل كمك به متقاعد كردن سودان براي پذيرش هيات حافظ صلح سازمان ملل در اين كشور تحسين مي‌كنند. اما اين امر آقاي اسپيلبرگ را راضي نكرده است. گرچه «سياست‌زدگي» بازي‌هاي المپيك رد مي‌شود، اما اين بازي‌ها از اهميت سياسي بالايي براي چين برخوردار هستند. دوره بازي‌هاي المپيك در دهه ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ يك پيش‌بيني ورزشي از جنگ سرد بود؛ اكنون رهبران چين مي‌خواهند كشورشان را به عنوان يك قدرت جهاني مورد احترام نشان دهند و ديگر خاطرات كشتار تظاهركنندگان مدافع دموكراسي در سال ۱۹۸۹ در پكن را تكرار نخواهند كرد. (آنها مي‌خواهند در صدر جدول مدال‌ها قرار بگيرند.) جورج بوش گفته است او نيز در پكن خواهد بود.

اما به سكوت وادار كردن فعالان سياسي كار دشواري خواهد بود. اگر يكي از مهمانان حرف نسنجيده‌اي بزند، چه؟ قوانين اجرايي المپيك ورزشكاران را از برگزاري «نظارت» سياسي در محل برگزاري بازي‌هاي المپيك منع مي‌كند. اما در هفته گذشته پس از انتقادهاي بسيار، انجمن المپيك انگلستان اعلام كرد در حال تجديدنظر در مورد تصميمي است كه از اعضاي تيم خود مي‌خواهد از اظهارنظر در مورد مسائل حساس در طي بازي‌ها خودداري كنند. به هر حال سياست از راهي وارد خواهد شد.

سياست و ورزش

بين ورزش و سياست و يا به عبارت بهتر بين سياستمداران و ورزشكاران نقاط اشتراك زيادي وجود دارد ، كارهايي در بين ورزشكاران انجام مي شود و يا در عالم ورزش و جود دارد كه كه مشابه آن نيز در ميان سياستمداران هست و يا در عالم سياست وجود دارد و بالعكس . اينكه كداميك از ديگري اين كارها را آموخته اند معلوم نيست ، آنچه مسلم است گاهي اوقات وقتي به رفتار سياستمداران نگاه مي كني به ياد ورزشكاران مي افتي و وقتي به رفتار ورزشكاران نگاه مي كني نا خودآگاه به ياد سياستمداران مي افتي !

در دو برنامه ي تلويزيوني كه ديروز و امروز از تلويزيون پخش مي شد ، نا خودآگاه رابطه ي بين سياست و ورزش در ذهن تداعي مي شد:

برنامه ي اول :

پس از بازي تيم فجر شهيد سپاسي در برابر تيم سايپا كه با نتيجه ۱بر ۱ خاتمه يافت ، يكي از خبر نگاران از مربي سايپا(علي دايي) سوال كرد كه نظرتان در باره بازي تيم فجر چه بود ؟ علي دايي هم در پاسخ گفت : « تيم فجر حرفي براي گفتن نداشت » ديشب در برنامه ورزش شبكه ي استان فارس ، مجري برنامه نظر مربي تيم فجر ( غلامحسين پيرواني ) را در باره ي اظهار نظر علي دايي جويا شد . پيرواني ضمن تعريف از علي دايي گفت : واي به حال تيم سايپا كه با تيمي كه حرفي…

مقاله ارتباط ورزش با سياست و فرهنگ